บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 15 ฉบับ1971 (TH1971)

กฎ‍หมาย​เกี่ยว​กับ​การ​ถวาย‍บูชา

1. พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

2. “จง​กล่าว​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า เมื่อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​เข้า​ใน​แผ่น‍ดิน​ที่​เจ้า​จะ​เข้า​อา‌ศัย อยู่​ซึ่ง​เรา​ให้​แก่​เจ้า​นั้น

3. ถ้า​ผู้‍ใด​จะ​นำ​เครื่อง​บูชา​จาก​ฝูง​โค​หรือ​จาก​ฝูง​แพะ แกะ​ไป​ถวาย พระ‍เจ้า​เป็น​เครื่อง​บูชา​ด้วย​ไฟ คือ​เครื่อง​เผา​บูชา หรือ​เครื่อง​สัตว‌บูชา เพื่อ​แก้‍บน หรือ​เป็น​เครื่อง​บูชา​ด้วย​ใจ​สมัคร หรือ​ใน​การ​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด กระ‌ทำ​ให้​มี​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย​แด่​พระ‍เจ้า

4. ก็​ให้​ผู้​ที่​นำ​เครื่อง​บูชา​นั้น นำ​ธัญญ‌บูชา​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า​คือ​ยอด‍แป้ง​หนึ่ง​ใน​สิบ​เอ‌ฟาห์ คลุก​น้ำ‍มัน​หนึ่ง​ใน​สี่​ฮิน

5. และ​เจ้า​จง​จัด​เหล้า‍องุ่น​หนึ่ง​ใน​สี่​ฮิน​สำ‌หรับ​ลูก‍แกะ​ทุก‍ตัว เป็น​เครื่อง​ดื่ม‍บูชา​คู่​กับ​เครื่อง​เผา‍บูชา คู่​กับ​เครื่อง​สัตว‌บูชา

6. หรือ​สำ‌หรับ​แกะ‍ผู้​ตัว​หนึ่ง เจ้า​จง​จัด​ธัญญ‌บูชา​ด้วย​ยอด‍แป้ง​สอง​ใน​สิบ​เอ‌ฟาห์ คลุก​น้ำ‍มัน​หนึ่ง​ใน​สาม​ฮิน

7. และ​สำ‌หรับ​เป็น​เครื่อง​ดื่ม‍บูชา เจ้า​จง​ถวาย​เหล้า‍องุ่น​หนึ่ง​ใน​สาม​ฮิน​ให้​เป็น​กลิ่น​ที่ พอ‍พระ‌ทัย​แด่​พระ‍เจ้า

8. เมื่อ​เจ้า​จัด​วัว‍ผู้​เป็น​เครื่อง​เผา‍บูชา​หรือ​เป็น​เครื่อง​สัตว‌บูชา เพื่อ​แก้‍บน​หรือ​ให้​เป็น​ศานติ‍บูชา​แด่​พระ‍เจ้า

9. ก็​ให้​นำ​ธัญญ‌บูชา​มี​ยอด‍แป้ง​สาม​ใน​สิบ​เอ‌ฟาห์​คลุก น้ำ‍มัน​ครึ่ง​ฮิน​มา​บูชา​พร้อม​กับ​วัว‍ผู้​นั้น

10. และ​ให้​นำ​เครื่อง​ดื่ม‍บูชา​มี​เหล้า‍องุ่น​ครึ่ง​ฮิน​ให้ เป็น​การ​บูชา​ด้วย​ไฟ เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย​แด่​พระ‍เจ้า

11. จง​กระ‌ทำ​อย่าง‍นี้​สำ‌หรับ​วัว‍ผู้​หรือ​แกะ‍ผู้​ทุก‍ตัว หรือ​สำ‌หรับ​ลูก‍แกะ‍ผู้​หรือ​ลูก‍แพะ​ทุก‍ตัว

12. ตาม​จำ‌นวน​สัตว์​ที่​จัด​มา จง​กระ‌ทำ​ตาม​ส่วน​นี้​แก่​สัตว์​ทุกๆ​ตัว

13. บรร‌ดา​ชาว​พื้น‍เมือง​ต้อง​กระ‌ทำ​อย่าง‍นี้​ทุก‍คน เมื่อ​จะ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ด้วย​ไฟ เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย​แด่​พระ‍เจ้า

14. ถ้า​คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​มา​อา‌ศัย​อยู่​กับ​เจ้า หรือ​คน​หนึ่ง​คน​ใด​ท่าม‍กลาง​เจ้า​ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์ ของ​เจ้า​จะ​ใคร่​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ด้วย​ไฟ เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย​แด่​พระ‍เจ้า ก็​ให้​เขา​ทั้ง‍หลาย​กระ‌ทำ​เหมือน​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​นั้น

15. จะ​ต้อง​มี​กฎ‍เกณฑ์​อย่าง​เดียว​กัน​สำ‌หรับ​ชุม‌นุม‍ชน​และ สำ‌หรับ​คน​ต่าง‍ด้าว​ผู้​มา​อา‌ศัย​อยู่​กับ​เจ้า เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถา‌วร​ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​เจ้า คือ​เจ้า​เป็น​อย่าง​ใด​คน​ต่าง‍ด้าว​ก็​เป็น​อย่าง​นั้น ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า

16. จะ​ต้อง​มี​บัญ‌ญัติ​อย่าง​เดียว​กัน และ​กฎ‍หมาย​อย่าง​เดียว​กัน​สำ‌หรับ​เจ้า​และ​สำ‌หรับ คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​มา​อา‌ศัย​อยู่​กับ​เจ้า”

17. พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

18. “จง​กล่าว​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า เมื่อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​มา​ถึง​แผ่น‍ดิน​ที่​เรา​จะ​พา​เจ้า​ไป

19. และ​เมื่อ​เจ้า​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​แห่ง​แผ่น‍ดิน​นั้น เจ้า​จง​นำ​เครื่อง​บูชา​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า

20. จง​เอา​แป้ง‍เปียก​ส่วน‍หนึ่ง​ที่​เจ้า​ทำ​ใหม่​ทำ​ขนม ก้อน​หนึ่ง​ถวาย​เป็น​เครื่อง​บูชา เป็น​เครื่อง​บูชา​ที่​ได้​จาก​ลาน​นวด‍ข้าว เจ้า​จง​ถวาย​เช่น​ว่า​นี้

21. จง​เอา​แป้ง​เปียก​ส่วน​หนึ่ง​ที่​เจ้า​ทำ​ใหม่​ถวาย​เป็น​เครื่อง บูชา​แด่​พระ‍เจ้า​ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​เจ้า

22. “ถ้า​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​ประ‌พฤติ​ผิด มิ​ได้​รัก‌ษา​พระ‍บัญ‌ญัติ​เหล่า‍นี้​ทุก​ประ‌การ ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ตรัส‍สั่ง​แก่​โม‌เสส

23. ทุก​ประ‌การ​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​ไว้​ทาง​โม‌เสส ตั้ง‍แต่​วัน​ที่​พระ‍เจ้า​ประ‌ทาน​พระ‍บัญ‌ชา และ​ต่อๆ​ไป​ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​เจ้า

24. แล้ว​ถ้า​ประ‌ชา‍ชน​ได้​กระ‌ทำ​ผิด​โดย​ไม่​เจต‌นา โดย​ที่​ชุม‌นุม‍ชน​ไม่​รู้​เห็น ชุม‌นุม‍ชน​ทั้ง‍หมด​ต้อง​ถวาย​ลูก‍วัว‍ผู้​ตัว​หนึ่ง เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา ให้​เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‌ทัย​แด่​พระ‍เจ้า​พร้อม​กับ​ธัญญ‌บูชา และ​เครื่อง​ดื่ม‍บูชา​คู่​กัน​ตาม​กฎ‍หมาย และ​ถวาย​แพะ‍ผู้​ตัว​หนึ่ง​เป็น​เครื่อง​บูชา​ไถ่​บาป

25. และ​ให้​ปุโร‌หิต​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป​ให้​แก่​ชุม‌นุม‍ชน อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍หมด และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ได้​รับ​อภัย​โทษ เพราะ​เป็น​การ​ผิด และ​เขา​ได้​นำ​เครื่อง​บูชา​ของ​เขา​มา​ถวาย​ด้วย​ไฟ​แด่​พระ‍เจ้า และ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ไถ่​บาป​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า เพราะ​ความ​ผิด​ของ​เขา

26. และ​ชุม‌นุม‍ชน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍หมด​จะ​ได้​รับ​อภัย​โทษ พร้อม​กับ​คน​ต่าง‍ด้าว ผู้​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา​ทั้ง‍หลาย เพราะ‍ว่า​พล‍เมือง​ทั้ง‍หมด​เกี่ยว‍พัน​กับ​ความ​ผิด​นั้น​อัน​เกิด ขึ้น​โดย​เจต‌นา

27. “ถ้า​บุค‌คล​คน​เดียว​กระ‌ทำ​ผิด​โดย​ไม่​รู้‍ตัว ก็​ให้​ผู้‍นั้น​เอา​แพะ‍เมีย​อายุ​ขวบ​หนึ่ง​ไป​เป็น​เครื่อง​บูชา​ไถ่​บาป

28. และ​ให้​ปุโร‌หิต​กระ‌ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป​ต่อ​พระ‍เจ้า ให้​บุค‌คล​นั้น ผู้​กระ‌ทำ​ผิด​เมื่อ​เขา​กระ‌ทำ​บาป​โดย​ไม่​รู้‍ตัว​เพื่อ ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป​เขา​เสีย และ​เขา​จะ​ได้​รับ​อภัย​โทษ

29. ให้​เจ้า​มี​บัญ‌ญัติ​อย่าง​เดียว​สำ‌หรับ​ผู้​กระ‌ทำ​ผิด​โดย​ไม่​รู้‍ตัว คือ​คน​อิส‌รา‌เอล​ผู้​เป็น​ชาว​พื้น‍เมือง และ​ผู้​เป็น​คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา

30. แต่​บุค‌คล​ใดๆ​บัง‍อาจ​กระ‌ทำ​ผิด​เขา​เป็น​คน​พื้น‍เมือง หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว​ก็​ดี ผู้‍นั้น​เหยียด‍หยาม​พระ‍เจ้า ให้​อเปหิ​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน

31. เพราะ​เขา​ได้​สบ‍ประ‌มาท​พระ‍ดำ‌รัส​ของ​พระ‍เจ้า และ​ขัด‍ขืน​พระ‍บัญ‌ชา​ของ​พระ‍องค์​ให้​อเปหิ​ผู้‍นั้น​เสีย​ที‍เดียว ให้​เขา​รับ​โทษ​ของ​ตน”

เอา​หิน​ขว้าง​คน​ที่​ละเมิด​วัน​สะ‌บา‌โต

32. ขณะ​เมื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร เขา​พบ​คน​หนึ่ง​ไป​เก็บ​ฟืน​ใน​วัน สะ‌บา‌โต

33. ผู้​ที่​พบ​เขา​เก็บ​ฟืน​ก็​พา​เขา​มา​หา​โม‌เสส​และ​อา‌โรน และ​มา​หา​ชุม‌นุม‍ชน​ทั้ง‍หมด

34. เขา​จึง​จำ​คน​นั้น​ไว้ เพราะ​ยัง​ไม่​แจ้ง​ว่า​จะ​กระ‌ทำ​อย่าง‍ไร​แก่​เขา

35. และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “ชาย​ผู้‍นั้น​ต้อง​ถึง​ตาย​ชุม‌นุม‍ชน​ต้อง​เอา​หิน ขว้าง​เขา​ที่​นอก​ค่าย”

36. และ​ชุม‌นุม‍ชน​ทั้ง‍หมด​จึง​พา​เขา​มา​นอก​ค่าย และ​เอา​หิน​ขว้าง​เขา​จน​ตาย ตาม​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​โม‌เสส

ติด​พู่​ชาย‍เสื้อ‍คลุม

37. พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

38. “จง​พูด​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล​และ​สั่ง​เขา​ให้​ทำ​พู่​ที่​มุม ชาย‍เสื้อ ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​เขา ให้​เอา​ด้าย​สี‍ฟ้า​ติด​พู่​ที่​มุม​ทุก​มุม

39. เพื่อ​เจ้า​จะ​มอง‍ดู​พู่​นั้น และ​จด‍จำ​พระ‍บัญ‌ชา​ทั้ง‍สิ้น​ของ​พระ‍เจ้า และ​ปฏิ‌บัติ​ตาม เพื่อ​เจ้า​จะ​ไม่​กระ‌ทำ​อะไร​ตาม​ความ​พอใจ​พอ​ตา​ของ​เจ้า ซึ่ง​เจ้า​มัก​หลง​ตาม​นั้น

40. เพื่อ​ว่า​เจ้า​จะ​จด‍จำ​และ​กระ‌ทำ​ตาม​บัญ‌ชา​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เรา และ​เป็น​คน​บริ‌สุทธิ์​แด่​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า

41. เรา​คือ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า​ผู้‍นำ​เจ้า ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ เพื่อ​เป็น​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า เรา​คือ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า”