พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กัน‌ดาร‍วิถี 14:17-22 ฉบับ1971 (TH1971)

17. บัด‍นี้​ข้า‍พระ‍องค์​ทูล​วิง‍วอน ขอ​พระ‍องค์​ทรง​บัน‌ดาล​ให้​ฤทธิ์​อำ‌นาจ​ของ​พระ‍เจ้า​ให้ ใหญ่​ยิ่ง​ดัง​พระ‍สัญ‌ญา​ที่​ว่า

18. ‘พระ‍เจ้า​ทรง​พระ‍พิโรธ​ช้า ทรง​อุดม​ใน​ความ​รัก​มั่น‍คง ทรง​โปรด​ยก​โทษ​และ​ให้​อภัย​การ​ทร‌ยศ แต่​ถือ​ว่า​ไม่‍มี​โทษ​หา‍มิ‍ได้ ให้​โทษ​บิดา​ตก‍ทอด​ไป​ถึง​ลูก‍หลาน​สาม​ชั่ว​สี่​ชั่ว อายุ’

19. ขอ​ทรง​ประ‌ทาน​อภัย ความ​ผิด​ของ​ชน‍ชาติ​นี้​ตาม​ความ​ยิ่ง‍ใหญ่​แห่ง​ความ​รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์ ดัง‍ที่​พระ‍องค์​ทรง​ประ‌ทาน​อภัย​ชน‍ชาติ นี้​ตั้ง‍แต่​อียิปต์​จน​บัด‍นี้”

20. แล้ว​พระ‍เจ้า​จึง​ตรัส​ว่า “เรา​ให้​อภัย​ตาม​คำ​ของ​เจ้า

21. แต่​แท้‍จริง​เรา​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ฉัน‍ใด และ​โลก​จะ​เต็ม​ไป​ด้วย​พระ‍สิริ​ของ​พระ‍เจ้า​แน่​ฉัน‍ใด

22. คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​ได้​เห็น​พระ‍สิริ​ของ​เรา และ​ได้​เห็น​การ​อัศ‌จรรย์​สำ‌คัญ​ที่​เรา​ได้​กระ‌ทำ​ใน​อียิปต์ และ​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร และ​ยัง​ได้​ทด‍ลอง​เรา​มา​ตั้ง​สิบ​ครั้ง และ​ยัง​มิ‍ได้​เชื่อ​ฟัง​เสียง​ของ​เรา

อ่านบทที่สมบูรณ์ กัน‌ดาร‍วิถี 14