2. ซาโลมอนได้ทรงเสริมสร้างหัวเมือง ซึ่งกษัตริย์ฮีรามได้ถวายแด่พระองค์ แล้วให้คนอิสราเอลตั้งอยู่ในนั้น
3. และซาโลมอนได้เสด็จไปยังฮามัทโศบาห์ และยึดเมืองนั้นได้
4. พระองค์ได้ทรงสร้างเมืองทัดโมร์ไว้ในถิ่นทุรกันดาร และหัวเมืองคลังหลวงทั้งสิ้นซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้ในฮามัท
5. พระองค์ได้ทรงสร้างเมืองเบธโฮโรนบนและเบธโฮโรน ล่างด้วย เป็นเมืองที่มั่นคง มีกำแพง ประตูเมือง และดาล
6. และทรงสร้างเมืองบาอาลัท และหัวเมืองคลังหลวงทั้งปวงที่ซาโลมอนทรงมีอยู่ และเมืองทั้งปวงสำหรับรถรบของพระองค์ และเมืองทั้งปวงสำหรับพลม้าของพระองค์ และสิ่งใดๆซึ่งพระองค์ประสงค์จะสร้างในเยรูซาเล็ม ในเลบานอน และในแผ่นดินทั้งหมดซึ่งอยู่ในครอบครองของพระองค์
7. ประชาชนทั้งปวงที่เหลืออยู่ในเหล่าคนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส ผู้ซึ่งไม่ใช่อิสราเอล
8. จากเชื้อสายของคนเหล่านี้ผู้เหลือต่อมาในแผ่นดิน ผู้ซึ่งประชาชนอิสราเอลมิได้ทำลาย ซาโลมอนได้ทรงกระทำให้ประชาชนเหล่านี้เป็นทาสแรงงาน และเขาทั้งหลายก็เป็นอยู่จนทุกวันนี้
9. แต่ส่วนคนอิสราเอลนั้นซาโลมอนหาได้ทรงกระทำ ให้เป็นทาสแรงงานไม่ เขาทั้งหลายเป็นทหารและเป็นนายทหารของพระองค์ เป็นผู้บังคับบัญชารถรบของพระองค์ และพลม้าของพระองค์
10. และคนต่อไปนี้เป็นเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของกษัตริย์ ซาโลมอนมีสองร้อยห้าสิบคน เป็นผู้ปกครองประชาชน
11. ซาโลมอนทรงนำธิดาของฟาโรห์ขึ้นมาจากนคร ดาวิดยังพระราชวังซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้ให้พระนาง เพราะพระองค์ตรัสว่า “มเหสีของเราไม่ควรอยู่ในวังของดาวิดพระราชา แห่งอิสราเอล เพราะสถานที่ทั้งหลายซึ่งหีบของพระเจ้ามาถึงเป็นที่บริสุทธิ์”
12. แล้วซาโลมอนทรงถวายเครื่อง เผาบูชาแด่พระเจ้าบนแท่นบูชาของพระเจ้า ซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้ที่หน้ามุข
13. ตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำเป็นการถวายบูชาตาม บัญญัติของโมเสส ในวันสะบาโตในวันขึ้นค่ำหนึ่ง และในวันเทศกาลประจำปีสาม เทศกาล คือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลสัปดาห์ และเทศกาลอยู่เพิง