4. แล้วพระราชาและบรรดาประชาชนทั้งหลายได้ถวาย เครื่องสัตวบูชาต่อพระเจ้า
5. กษัตริย์ซาโลมอนทรงถวาย เครื่องสัตวบูชาเป็นวัวสองหมื่นสองพันตัว และแกะหนึ่งแสนสองหมื่นตัว ดังนี้แหละพระราชาและประชาชนทั้งปวง ได้อุทิศถวายพระนิเวศแห่งพระเจ้า
6. บรรดาปุโรหิตก็ยืนประจำตำแหน่งของตน ทั้งคนเลวีด้วยพร้อมกับเครื่องดนตรีถวายแด่พระเจ้า ซึ่งกษัตริย์ดาวิดได้ทรงกระทำเพื่อถวายโมทนาแด่พระเจ้า เมื่อดาวิดได้ถวายสาธุการด้วยฝีมือของเขาทั้งหลาย (เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์) และปุโรหิตก็เป่าแตรข้างหน้าเขา และอิสราเอลทั้งปวงยืนอยู่
7. และซาโลมอนทรงทำพิธีชำระส่วนกลางของลาน ซึ่งอยู่ข้างหน้าพระนิเวศของพระเจ้าให้เป็นส่วนบริสุทธิ์ เพราะพระองค์ทรงถวายเครื่องเผาบูชาและไขมันของ เครื่องศานติบูชาที่นั่น เพราะว่าแท่นทองสัมฤทธิ์ซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้น ไม่พอจุเครื่องเผาบูชาเครื่องธัญญบูชาและไขมัน
8. ในครั้งนั้นซาโลมอนทรงถือเทศกาลอยู่เจ็ดวัน และอิสราเอลทั้งปวงอยู่กับพระองค์ด้วย เป็นชุมนุมชนใหญ่ยิ่งนัก ตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัทจนถึงลำธารแห่งอียิปต์
9. และในวันที่แปดเขาทั้งหลายประชุมตามพิธี เพราะเขาทั้งหลายได้มีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงมาเจ็ดวันแล้ว
10. เมื่อวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ทรงให้ประชาชนกลับไปบ้านของตน มีใจชื่นบานและยินดีด้วยความดีซึ่งพระเจ้าได้ทรง สำแดงแก่ดาวิด และแก่ซาโลมอนและแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
11. ดังนี้แหละซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศ ของพระเจ้าและพระราชวังเสร็จ คือทุกอย่างซึ่งพระองค์ทรงดำริจะกระทำ ในเรื่องพระนิเวศของพระเจ้า และในเรื่องพระราชสำนักของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้สำเร็จสิ้น
12. แล้วพระเจ้าทรงปรากฏแก่ ซาโลมอนเวลากลางคืนและตรัสกับท่านว่า “เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา
13. ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์มิให้ฝนตก หรือเราบัญชาให้ตั๊กแตนโมมากินแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา
14. ถ้าประชากรของเราผู้ซึ่งเขา เรียกกันโดยชื่อของเรานั้นจะถ่อมตัวลง และอธิษฐานและแสวงหาหน้าของเรา และหันเสียจากทางชั่วของเขา เราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะให้อภัยแก่บาป ของเขาและจะรักษาแผ่นดินของเขาให้หาย
15. และตาของเราจะลืมอยู่และหูของเราจะฟังคำ อธิษฐานซึ่งเขาทั้งหลายอธิษฐาน ณ สถานที่นี้