21. แต่พระองค์รับสั่งให้ทูตไปทูลโยสิยาห์ว่า “พระราชาแห่งยูดาห์เอ๋ย เรากับท่านเกี่ยวข้องกันอย่างไร วันนี้เรามิได้มาต่อสู้ท่านแต่ต่อสู้ กับเชื้อสายซึ่งเราทำสงครามด้วย และพระเจ้าทรงบัญชาเราให้เร่งรีบ ขอยับยั้งการขัดขวางพระเจ้าผู้ทรงสถิตกับเรา เกรงว่าพระองค์จะทรงทำลายท่านเสีย”
22. ถึงกระนั้นก็ดีโยสิยาห์มิได้หันไปจากพระองค์ แต่ทรงปลอมพระองค์เพื่อจะสู้รบกับเนโค มิได้ฟังพระดำรัสของเนโคที่ออกจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า แต่เข้ารบ ณ ที่ราบเมกิดโด
23. และนักธนูได้ยิงกษัตริย์โยสิยาห์ และพระราชาตรัสกับข้าราชการของพระองค์ว่า “จงพาเราไปเสียเถอะ เพราะเราถูกบาดเจ็บสาหัสแล้ว”
24. ข้าราชการของพระองค์จึงนำพระองค์ออกจากรถรบ และให้พระองค์ประทับในรถรบคันที่สองของพระองค์ และนำพระองค์มาเยรูซาเล็มและพระองค์ก็สิ้นพระชนม์ และเขาฝังไว้ในอุโมงค์แห่งบรรพบุรุษของพระองค์ ยูดาห์และเยรูซาเล็มทั้งปวงได้ไว้ทุกข์ให้โยสิยาห์
25. เยเรมีย์กล่าวคำคร่ำครวญถวายโยสิยาห์ด้วย และบรรดานักร้องชายและนักร้องหญิงทั้งปวงกล่าวถึง โยสิยาห์ในคำคร่ำครวญของเขาจนทุกวันนี้ เขาทั้งหลายกระทำเรื่องนี้ให้เป็นกฎหมายในอิสราเอล ดูเถิด มีบันทึกไว้ในหนังสือคร่ำครวญ
26. ส่วนพระราชกิจนอกนั้นของโยสิยาห์และ พระราชคุณานุกิจของพระองค์ ตามที่บันทึกไว้ในพระธรรมบัญญัติของพระเจ้า
27. และพระราชกิจของพระองค์ ตั้งแต่ต้นจนปลาย ดูเถิด มีบันทึกไว้ในหนังสือพงศ์กษัตริย์อิสราเอลและยูดาห์