12. และเมื่อพระองค์ทรงทุกข์ยาก พระองค์ทรงวิงวอนขอพระกรุณา ต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์ และถ่อมพระทัยลงอย่างมากต่อพระเจ้า ของบรรพบุรุษของพระองค์
13. พระองค์ทรงอธิษฐานต่อ พระเจ้าและพระเจ้าทรงรับคำวิงวอนของท่าน และทรงฟังคำอ้อนวอนของท่าน และนำท่านกลับมายังกรุงเยรูซาเล็มในราชอาณาจักร ของท่านอีก แล้วมนัสเสห์ทรงทราบว่าพระเยโฮวาห์ทรงเป็นพระเจ้า
14. ภายหลังพระองค์ทรงสร้างกำแพงชั้นนอก ให้นครดาวิดทางตะวันตกของกีโฮนในหุบเขา ไปจนถึงทางเข้าประตูปลา แล้ววงรอบตำบลโอเฟล และก่อขึ้นให้สูงมาก และพระองค์ทรงตั้งผู้บังคับบัญชากองทัพ ให้อยู่ในหัวเมืองมีป้อมในยูดาห์ทั้งสิ้น
15. และพระองค์ทรงเอาพระต่างด้าวและรูปเคารพไปเสียจาก พระนิเวศของพระเจ้า และแท่นบูชาทั้งสิ้นซึ่งพระองค์ได้ทรงสร้างไว้บนภูเขาแห่ง พระนิเวศของพระเจ้า และในเยรูซาเล็ม และพระองค์ทรงทิ้งออกไปนอกเมือง
16. และพระองค์ทรงซ่อมแท่นบูชาของพระเจ้า และทรงถวายเครื่องสัตวบูชาเป็นเครื่องศานติบูชา และเครื่องโมทนาพระคุณบนแท่นนั้น และพระองค์ทรงบัญชาให้ยูดาห์ปรนนิบัติพระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล
17. ถึงกระนั้นก็ดี ประชาชนก็ยังถวายสัตวบูชาปูชนียสถานสูง แต่ถวายต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาเท่านั้น
18. ส่วนพระราชกิจนอกนั้นของมนัสเสห์ และคำอธิษฐานของพระองค์ต่อพระเจ้า และถ้อยคำของผู้ทำนาย ผู้ทูลพระองค์ในพระนามของพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่ง อิสราเอล ดูเถิด มีบันทึกไว้ในหนังสือราชกิจของกษัตริย์แห่งอิสราเอล
19. และคำอธิษฐานของพระองค์ และเรื่องที่พระเจ้าทรงรับคำวิงวอนของพระองค์ บาปทั้งสิ้นของพระองค์ และความไม่ซื่อของพระองค์ทั้งสิ้น และสถานที่ซึ่งพระองค์ทรงสร้างปูชนียสถานสูง และตั้งบรรดาอาเชราห์และรูปเคารพ ก่อนที่พระองค์ทรงถ่อมพระองค์ลงนั้น ดูเถิด เขาบันทึกไว้ในหนังสือประวัติที่ผู้ทำนายแต่ง
20. มนัสเสห์จึงทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และเขาฝังพระศพไว้ในพระราชวังของพระองค์ และอาโมนโอรสของพระองค์ได้ครอบครองแทนพระองค์
21. เมื่ออาโมนเริ่มครอบครองมีพระชนมายุยี่สิบสองพรรษา และพระองค์ทรงครอบครองในเยรูซาเล็มสองปี