6. แล้วพระราชาจึงตรัสเรียกเยโฮยาดาผู้เป็นหัวหน้า และตรัสกับท่านว่า “ไฉนท่านไม่เรียกร้องให้คนเลวีนำเงินส่วยเข้ามา จากยูดาห์และเยรูซาเล็ม อันเป็นส่วยซึ่งโมเสสผู้รับใช้ของพระเจ้ากำหนดไว้ ให้ชุมนุมชนอิสราเอลนำมาเพื่อเต็นท์ พระโอวาท”
7. เพราะบรรดาโอรสของพระนางอาธาลิยาห์ หญิงชั่วร้ายคนนั้นได้ปล้นพระนิเวศของพระเจ้า และได้ใช้สิ่งของที่มอบถวายทั้งสิ้นของพระนิเวศ ของพระเจ้าสำหรับนมัสการพระบาอัล
8. พระราชาจึงทรงบัญชา และเขาได้ทำหีบลูกหนึ่งวางไว้นอกประตูพระนิเวศของ พระเจ้า
9. และมีคำประกาศไปทั่วยูดาห์และเยรูซาเล็ม ให้นำส่วยซึ่งโมเสสผู้รับใช้ของพระเจ้ากำหนดแก่อิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร เข้ามาถวายพระเจ้า
10. บรรดาเจ้านายทั้งสิ้นและประชาชนทั้งปวงก็เปรมปรีดิ์ และนำส่วยของเขาทั้งหลายมาหย่อนลงในหีบจนครบ
11. และเมื่อคนเลวีนำหีบเข้ามายังเจ้า พนักงานของพระราชาเมื่อไร และเมื่อเขาทั้งหลายเห็นว่ามีเงินมาก ราชเลขาและเจ้าหน้าที่ของมหาปุโรหิตจะเข้ามาเทหีบออก และนำหีบกลับไปยังที่เดิม เขาทั้งหลายทำอย่างนี้วันแล้ววันเล่า และเก็บเงินได้เป็นอันมาก
12. พระราชาและเยโฮยาดาก็ให้แก่บรรดา ผู้ดูแลกิจการของพระนิเวศของพระเจ้า และเขาทั้งหลายจ้างช่างก่อและช่างไม้ ให้ซ่อมแซมพระนิเวศของพระเจ้า ทั้งคนงานช่างเหล็กและช่างทองสัมฤทธิ์ ให้ซ่อมแซมพระนิเวศของพระเจ้า
13. บรรดาคนที่รับจ้างทำงานจึงได้ทำงาน และงานซ่อมแซมก็ดำเนินก้าวหน้าในมือของเขา และเขาได้ซ่อมแซมพระนิเวศของพระเจ้าตามขนาดเดิม และเสริมให้แข็งแรงขึ้น
14. และเมื่อเขาได้กระทำสำเร็จแล้ว เขาก็นำเงินที่เหลืออยู่มาหน้าพระพักตร์พระราชาและเยโฮยาดา และเขาเอาเงินนั้นทำเครื่องใช้สำหรับพระนิเวศแห่งพระเจ้า สำหรับการปรนนิบัติ ทั้งสำหรับเครื่องเผาบูชาและถ้วย และภาชนะทองคำและเงิน และเขาทั้งหลายได้ถวายเครื่องบูชาในพระนิเวศของพระเจ้า เสมอ ตลอดชั่วอายุของเยโฮยาดา
15. แต่เยโฮยาดาก็ชราลงและหง่อมแล้วก็สิ้นชีวิต เมื่อสิ้นชีวิตนั้นท่านมีอายุหนึ่งร้อยสามสิบปี
16. เขาก็ฝังศพท่านไว้ในนครของดาวิด ท่ามกลางบรรดาพระราชา เพราะท่านได้กระทำการดีในอิสราเอล และต่อพระเจ้าและพระนิเวศของพระองค์