พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 พง‌ศาว‌ดาร 20:15-25 ฉบับ1971 (TH1971)

15. และ​เขา​ได้​พูด​ว่า “ยู‌ดาห์​ทั้ง‍ปวง​และ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ทั้ง‍หลาย กับ​กษัตริย์​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท ขอ​จง​ฟัง พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘อย่า​กลัว​เลย และ​อย่า​ท้อ‍ถอย​ด้วย​คน​หมู่​มหึ‌มา​นี้​เลย เพราะ​ว่า​การ​สง‌คราม​นั้น​ไม่‍ใช่​ของ​ท่าน แต่​เป็น​ของ​พระ‍เจ้า

16. พรุ่ง‍นี้​เช้า​จง​ลง​ไป​ต่อ‍สู้​กับ​เขา ดู‍เถิด เขา​จะ​ขึ้น​มา​ทาง‍ขึ้น​ที่​ตำ‌บล​ศิส ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​พบ​เขา​ที่​ปลาย​หุบ‍เขา ทาง​ตะวัน‍ออก​ของ​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​เย‌รู‌เอล

17. ไม่​จำ‍เป็น​ที่​ท่าน​จะ​ต้อง​สู้‍รบ​ใน​สง‌คราม​ครั้ง​นี้ โอ ยู‌ดาห์ และ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม จง​เข้า​ประ‌จำ​ที่ ยืน​นิ่ง​อยู่​และ​ดู​ชัย‍ชนะ​ของ​พระ‍เจ้า​เพื่อ​ท่าน’ อย่า​กลัว​เลย อย่า​ท้อ‍ถอย พรุ่ง‍นี้​จง​ออก​ไป​สู้​กับ​เขา​และ​พระ‍เจ้า​ทรง​สถิต​อยู่​กับ ท่าน”

18. แล้ว​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​โน้ม​พระ‍เศียร​ก้ม​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์ ลง​ถึง​ดิน และ​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍ปวง​กับ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ได้​กราบ‍ลง​ต่อ​พระ‍เจ้า นมัส‌การ​พระ‍เจ้า

19. และ​คน‍เลวี จาก​พงศ์‍พันธุ์​โค‌ฮาท​และ​พงศ์‍พันธุ์​คน​โค‌ราห์ ได้​ยืน​ขึ้น​ถวาย​สรร‌เสริญ​แด่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​แห่ง อิส‌รา‌เอล​ด้วย​เสียง​อัน​ดัง

20. และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ลุก‍ขึ้น​แต่‍เช้า​และ​ออก​ไป​ใน​ถิ่น ทุร‌กัน‌ดาร​ถึง​เท‌โค‌อา และ​เมื่อ​เขา​ออก​ไป เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ประ‌ทับ​ยืน​และ​ตรัส​ว่า “ยู‌ดาห์​และ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​เอ๋ย จง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า จง​วาง‍ใจ​ใน​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​ตั้ง​มั่น‍คง​อยู่ จง​เชื่อ​บรร‌ดา​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍องค์ และ​ท่าน จะ​สำ‌เร็จ​ผล”

21. และ​เมื่อ​พระ‍องค์​ได้​ปรึก‌ษา​กับ​ประ‌ชา‍ชน​แล้ว พระ‍องค์​ได้​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​บรร‌ดา​ผู้​ที่​จะ​ร้อง‍เพลง​ถวาย​พระ‍เจ้า และ​แต่ง‍กาย​ด้วย​เครื่อง​บริ‌สุทธิ์​สรร‌เสริญ​พระ‍องค์ ขณะ​เมื่อ​เขา​เดิน​ออก​ไป​หน้า​ศัตรู และ​ว่า“จง​ถวาย​โม‌ทนา​แด่​พระ‍เจ้าเพราะ​ความ​รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ดำ‌รง​อยู่​เป็น​นิตย์”

22. และ​เมื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ตั้ง‍ต้น​ร้อง‍เพลง​สรร‌เสริญ พระ‍เจ้า​ทรง​จัด​กอง‍ซุ่ม​คอย​ต่อ‍สู้​กับ​คน​อัม‌โมน โม‌อับ และ​ชาว​ภูเขา​เส‌อีร์ ผู้​ได้​เข้า​มา​ต่อ‍สู้​กับ​ยู‌ดาห์ ดัง‍นั้น​เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​แตก‍พ่าย​ไป

23. เพราะ​ว่า​คน​ของ​อัม‌โมน​และ​ของ​โม‌อับ​ได้​ลุก‍ขึ้น ต่อ‍สู้​กับ​ชาว​ภูเขา​เส‌อีร์ ทำ‌ลาย​เขา​เสีย​อย่าง​สิ้น​เชิง และ​เมื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ทำ‌ลาย​ชาว​เส‌อีร์​หมด​แล้ว เขา​ทั้ง‍สิ้น​ช่วย​กัน​ทำ‌ลาย​ซึ่ง​กัน​และ​กัน

24. เมื่อ​ยู‌ดาห์​ขึ้น​ไป​อยู่​ที่​เนิน​สูง​ที่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร เขา​มอง​ตรง​ไป​ที่​คน​หมู่​ใหญ่​นั้น และ ดู‍เถิด มี​แต่​ศพ​นอน​อยู่​บน​แผ่น‍ดิน ไม่‍มี​สัก​คน​เดียว​ที่​รอด​ไป​ได้

25. เมื่อ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​และ​ประ‌ชา‍ชน​ของ พระ‍องค์​มา​เก็บ​ของ​เสีย​จาก​เขา​ทั้ง‍หลาย เขา​พบ​สัตว์​เป็น​จำ‌นวน​มาก ข้าว‍ของ เสื้อ‍ผ้า และ​ของ​มี‍ค่า​ต่างๆ ซึ่ง​เขา​เก็บ​มา​มาก​สำ‌หรับ​ตัว​จน​ขน​ไป​ไม่‍ไหว เขา​เก็บ​ของ​ที่​ริบ​ได้​เหล่า‍นั้น​สาม​วัน เพราะ​มาก​เหลือ‍เกิน

อ่านบทที่สมบูรณ์ 2 พง‌ศาว‌ดาร 20