บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 ซา‌มู‌เอล 3 ฉบับ1971 (TH1971)

1. มี​สง‌คราม​ระหว่าง​พงศ์‍พันธุ์ ของ​ซาอูล​กับ​พงศ์‍พันธุ์​ของ​ดา‌วิด​อยู่​นาน และ​ดา‌วิด​ก็​เข้ม‍แข็ง​ยิ่ง​ขึ้น ฝ่าย​พงศ์‍พันธุ์​ของ​ซาอูล​ก็​เสื่อม​กำ‌ลัง​ลง​ทุก​ที

โอรส​ของ​ดา‌วิด​ผู้​เกิด​ที่​เมือง​เฮ‌โบรน

2. ดา‌วิด​ทรง​มี​ราช‍โอ‌รส​เกิด​หลาย​องค์​ที่​เมือง​เฮ‌โบรน ราช‍โอ‌รส​หัว‍ปี​ชื่อ​อัม‌โนน บุตร​นาง​อา‌หิ‌โน‌อัม​ชาว​ยิส‌เร‌เอล

3. คน​ที่​สอง​ชื่อ​คิเล‌อาบ บุตร​นาง​อา‌บี‌กา‌ยิล​แม่‍ม่าย​ของ​นา‌บาล​ชาว​คาร‌เมล และ​คน​ที่​สาม​ชื่อ​อับ‌ซา‌โลม บุตร​นาง​มา‌อา‌คาห์​ราช‍ธิดา​ของ​ทัล‌มัย​กษัตริย์​เมือง​เก‌ชูร์

4. คน​ที่​สี่​ชื่อ​อา‌โด‌นี‌ยาห์ บุตร​นาง​ฮัก‌กีท คน​ที่​ห้า​ชื่อ​เช‌ฟา‌ทิ‌ยาห์ บุตร​นาง​อา‌บี‌ตัล

5. และ​คน​ที่​หก​ชื่อ​อิท‌เร‌อัม บุตร​นาง​เอก‌ลาห์​ภรรยา​ของ​ดา‌วิด ราช‍โอ‌รส​เหล่า‍นี้​เกิด​แก่​ดา‌วิด​ที่​เมือง​เฮ‌โบรน

อับ‌เนอร์​ปอง​ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​กับ​ดา‌วิด

6. อยู่​มา​เมื่อ​มี​การ​ต่อ‍สู้​ระหว่าง​พงศ์‍พันธุ์​ของ​ซาอูล​กับ พงศ์‍พันธุ์​ของ​ดา‌วิด​นั้น อับ‌เนอร์​ได้​กระ‌ทำ​ตัว​ให้​เข้ม‍แข็ง​ยิ่ง​ขึ้น​ใน​พงศ์‍พันธุ์​ของ​ซาอูล

7. ฝ่าย​ซาอูล​นั้น​มี​นาง​สนม​คน​หนึ่ง​ชื่อ​ริส‌ปาห์​บุตรี​ของ​อัย‌ยาห์ และ​อิช‌โบ‌เชท​จึง​ตรัส​กับ​อับ‌เนอร์​ว่า “เหตุ‍ใด​ท่าน​จึง​เข้า​หา​นาง​สนม​ของ​เสด็จ‍พ่อ​ของ​เรา”

8. ฝ่าย​อับ‌เนอร์​ก็​โกรธ​อิช‌โบ‌เชท​เพราะ​ถ้อย‍คำ​นี้​มาก จึง​ทูล​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​เป็น​หัว​สุนัข​ของ​ยู‌ดาห์​หรือ ทุก​วัน‍นี้​ข้า​พระ‍บาท​ได้​สำ‌แดง​ความ​จง‍รัก‍ภักดี​ต่อ​พงศ์‍พันธุ์ ของ​ซาอูล​เสด็จ‍พ่อ​ของ​พระ‍องค์ และ​ต่อ​พี่‍น้อง​และ​ต่อ​มิตร‍สหาย​ของ​เสด็จ‍พ่อ​ท่าน มิ‍ได้​มอบ​ฝ่า​พระ‍บาท​ไว้​ใน​มือ​ของ​ดา‌วิด วัน‍นี้​พระ‍องค์​ยัง​หา​ความ​ต่อ​ข้า​พระ‍บาท​ด้วย​เรื่อง​ผู้หญิง​คน​นี้

9. ถ้า​ข้า​พระ‍บาท​จะ​มิ‍ได้​กระ‌ทำ​เพื่อ​ดา‌วิด ให้​สำ‌เร็จ​ดัง‍ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ไว้​ต่อ​ท่าน​แล้ว ก็​ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ลง‍โทษ​อับ‌เนอร์​และ​ยิ่ง​หนัก​กว่า

10. คือ​ข้า​พระ‍บาท​จะ​ย้าย​ราช‍อา‌ณา‍จักร​จาก​พงศ์‍พันธุ์​ของ​ซาอูล และ​สถา‌ปนา​บัล‌ลังก์​ของ​ดา‌วิด​เหนือ​อิส‌รา‌เอล และ​เหนือ​ยู‌ดาห์ ตั้ง‍แต่​ดาน​ถึง​เบ‌เออร์‌เช‌บา”

11. และ​อิช‌โบ‌เชท​ก็​หา​ทรง​สา‌มารถ ตอบ​อับ‌เนอร์​สัก​คำ​เดียว​ไม่ เพราะ​พระ‍องค์​ทรง​กลัว​เกรง​อับ‌เนอร์

12. อับ‌เนอร์​ก็​ส่ง​ผู้​สื่อ‍สาร แทน​ตน​ไป​ยัง​ดา‌วิด​ที่​เฮ‌โบรน​ทูล​ว่า “แผ่น‍ดิน​นี้​เป็น​ของ​ผู้‍ใด” และ​ทูล​อีก​ว่า “ขอ​ทรง​ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​กับ​ข้า​พระ‍บาท และ​ดู‍เถิด มือ​ของ​ข้า​พระ‍บาท​จะ​อยู่​ฝ่าย​พระ‍องค์​และ​นำ อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​มา​มอบ​แด่​พระ‍องค์”

13. ดา‌วิด​ตรัส​ว่า “ดี​แล้ว เรา​จะ​กระ‌ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​กับ​ท่าน แต่​เรา​ขอ​จาก​ท่าน​สัก​อย่าง​หนึ่ง​คือ​ว่า เมื่อ​ท่าน​จะ​มา​เห็น​หน้า​เรา​อีก​ขอ ท่าน​นำ​มี‌คาล​บุตรี​ของ​ซาอูล​มา​ให้​เรา​ก่อน มิ​ฉะนั้น​ท่าน​จะ​มิ‍ได้​เห็น​หน้า​เรา”

14. แล้ว​ดา‌วิด​ก็​ส่ง​ผู้​สื่อ‍สาร​ไป​ยัง​อิช‌โบ‌เชท ราช‍โอ‌รส​ของ​ซาอูล​ว่า “ขอ​มอบ​มี‌คาล​ภรรยา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​แก่​ข้าพ‌เจ้า ผู้​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ได้​หมั้น​ไว้​ด้วย​หนัง​ปลาย​องค‌ชาต​ของ​คน ฟีลิส‌เตีย​หนึ่ง‍ร้อย​ชิ้น”

15. อิช‌โบ‌เชท​จึง​ทรง​ให้​คน​ไป​พา​มี‌คาล​มา​จาก​สามี​ของ​เธอ คือ​ปัล‌ที‌เอล​บุตร‍ชาย​ของ​ลา‌อิช

16. แต่​สามี​ของ​เธอ​ก็​เดิน พลาง​ร้อง‍ไห้​พลาง​ไป​กับ​เธอ​จน​ถึง​ตำ‌บล​บา‌ฮู‌ริม แล้ว​อับ‌เนอร์​จึง​บอก​เขา​ว่า “กลับ​ไป​เสีย​เถิด” และ​เขา​ก็​กลับ​ไป

17. อับ‌เนอร์​จึง​ปรึก‌ษา​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​อิส‌รา‌เอล​ว่า “เมื่อ​ก่อน​นี้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ใคร่​ให้​ดา‌วิด​เป็น​กษัตริย์​เหนือ​ท่าน

18. บัด‍นี้​จง​ให้​เป็น​จริง​เถิด เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​สัญ‌ญา​ไว้​กับ​ดา‌วิด​ว่า ‘เรา‍จะ​ช่วย​อิส‌รา‌เอล​ประ‌ชา‍กร​ของ เรา​ด้วย​มือ​ของ​ดา‌วิด​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​เรา ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​คน​ฟีลิส‌เตีย และ​ให้​พ้น​จาก​มือ​ศัตรู​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา’ ”

19. อับ‌เนอร์​ก็​พูด​กับ​คน​เบน‌ยา‌มิน​ด้วย และ​อับ‌เนอร์​ก็​ไป​ทูล​ดา‌วิด ที่​เมือง​เฮ‌โบรน​ถึง​บรร‌ดา​สิ่ง​ต่างๆ ที่​อิส‌รา‌เอล​และ​พงศ์‍พันธุ์​ทั้ง‍สิ้น ของ​เบน‌ยา‌มิน​เห็น​สม‍ควร​ที่​จะ​กระ‌ทำ

20. อับ‌เนอร์​จึง​มา​เฝ้า​ดา‌วิด​ที่​เมือง​เฮ‌โบรน​พร้อม กับ​คน​อีก​ยี่‍สิบ​คน ดา‌วิด​ทรง​จัด​การ​เลี้ยง​อับ‌เนอร์​กับ​คน​ที่​อยู่​กับ​ท่าน

21. และ​อับ‌เนอร์​ทูล​ดา‌วิด​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​จะ​ลุก‍ขึ้น​กลับ​ไป และ​จะ​รวบ‍รวม​คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​มา​ยัง พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท เพื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​กระ‌ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​กับ​ฝ่า​พระ‍บาท และ​เพื่อ​ฝ่า​พระ‍บาท​จะ​ทรง​ปก‍ครอง​ให้​กว้าง​ขวาง​ตาม​ชอบ พระ‌ทัย​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท” ดา‌วิด​ก็​ทรง​ส่ง​อับ‌เนอร์​กลับ​ไป และ​เขา​ก็​ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ

โย‌อาบ​ฆ่า​อับ‌เนอร์

22. ขณะ‍นั้น​ข้า​ราช‍การ​ทหาร​ของ​ดา‌วิด​กับ โย‌อาบ​กลับ​มา​จาก​การ​ไป​ปล้น และ​นำ​สิ่ง‍ของ​ที่​ริบ​ได้​มาก‍มาย​นั้น​มา​ด้วย แต่​อับ‌เนอร์​มิ‍ได้​อยู่​กับ​ดา‌วิด​ที่​เฮ‌โบรน​แล้ว เพราะ​พระ‍องค์​ทรง​ส่ง​ท่าน​กลับ​ไป และ​ท่าน​ก็​ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ

23. เมื่อ​โย‌อาบ​กับ​กอง‍ทัพ​ทั้ง‍สิ้น​ที่ อยู่​กับ​ท่าน​มา​ถึง​ก็​มี​คน​บอก​โย‌อาบ​ว่า “อับ‌เนอร์​บุตร​เนอร์​มา​เฝ้า​พระ‍รา‌ชา และ​พระ‍องค์​ทรง​ให้​เขา​กลับ​ไป เขา​ก็​กลับ​ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ”

24. แล้ว​โย‌อาบ​เข้า​ไป​เฝ้า​พระ‍รา‌ชา​ทูล​ว่า “ฝ่า​พระ‍บาท​ทรง​กระ‌ทำ​อะไร​เช่น‍นั้น ดู‍เถิด อับ‌เนอร์​มา​เฝ้า​ฝ่า​พระ‍บาท ไฉน​ฝ่า​พระ‍บาท​จึง​ปล่อย​เขา​ไป​เขา​ก็​หลุด​มือ​ไป​แล้ว

25. ฝ่า​พระ‍บาท​ทรง​ทราบ​แล้ว​ว่า​อับ‌เนอร์​บุตร​เนอร์ มา​เพื่อ​ล่อ‍ลวง​ฝ่า​พระ‍บาท และ​เพื่อ​ทราบ​ถึง​การ​เสด็จ​เข้า​ออก​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท และ​เพื่อ​ทราบ​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง​ที่​ฝ่า​พระ‍บาท​ทรง​กระ‌ทำ”

26. เมื่อ​โย‌อาบ​ออก​มา​จาก​การ​เข้า‍เฝ้า​ดา‌วิด จึง​ส่ง​ผู้​สื่อ‍สาร​ไป​ตาม​อับ‌เนอร์ เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​นำ​ท่าน​กลับ​มา​จาก​ที่​ขัง​น้ำ​ชื่อ​สี‌ราห์ แต่​ดา‌วิด​หา​ทรง​ทราบ​เรื่อง​ไม่

27. และ​เมื่อ​อับ‌เนอร์​กลับ​มา​ถึง​เฮ‌โบรน​แล้ว โย‌อาบ​ก็​พา​ท่าน​หลบ​เข้า​ไป​ที่​กลาง​ประ‌ตู​เมือง​เพื่อ​จะ​พูด​กับ​ท่าน​เป็น​การ‍ลับ และ​โย‌อาบ​แทง​ท้อง​ของ​ท่าน​เสีย​ที่‍นั่น ท่าน​ก็​สิ้น‍ชีวิต โย‌อาบ​แก้‍แค้น​โล‌หิต​ของ​อา‌สา‌เฮล​น้อง‍ชาย​ของ​ตน

28. ภาย‍หลัง​เมื่อ​ดา‌วิด​ทรง​ทราบ​เรื่อง​นี้ พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “ตัว​เรา​และ​ราช‍อา‌ณา‍จักร​ของ​เรา ปราศ‍จาก​ความ​ผิด​สืบ​ไป​เป็น​นิตย์​ต่อ​เบื้อง​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​ด้วย​เรื่อง​โล‌หิต​ของ​อับ‌เนอร์​บุตร​เนอร์

29. ขอ​ให้​โทษ​นั้น​ตก​เหนือ​ศีรษะ​ของ​โย‌อาบ และ​เหนือ​พงศ์‍พันธุ์​บิดา​ของ​เขา​ทั้ง‍สิ้น ขอ​อย่า​ให้​คน​ที่​มี​สิ่ง​ไหล​ออก คน​ที่​เป็น​โรค‍เรื้อน คน​ที่​ถือ​ไม้‍เท้า คน​ที่​ถูก​ประ‌หาร​ด้วย​ดาบ หรือ​คน​ขาด​ขนม‍ปัง ขาด​จาก​พงศ์‍พันธุ์​ของ​โย‌อาบ”

30. นี่​แหละ​โย‌อาบ​กับ​อา‌บี‌ชัย​น้อง‍ชาย​ของ​เขา​ได้​ฆ่า​อับ‌เนอร์ เพราะ​อับ‌เนอร์​ได้​ฆ่า​อา‌สา‌เฮล​น้อง‍ชาย​ของ​เขา​เมื่อ​รบ​กัน​ที่ กิเบ‌โอน

31. แล้ว​ดา‌วิด​ก็​ตรัส​กับ​โย‌อาบ และ​ประ‌ชา‍ชน​ทุก​คน​ที่​อยู่​กับ​พระ‍องค์​ว่า “จง​ฉีก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย และ​เอา​ผ้า​กระ‌สอบ​คาด​เอว​ไว้​และ​จง​ไว้‍ทุกข์​ให้​อับ‌เนอร์” และ​พระ‍รา‌ชา​ดา‌วิด​เสด็จ​ตาม​ศพ​อับ‌เนอร์​ไป

32. เขา​ก็​ฝัง​ศพ​อับ‌เนอร์​ไว้​ที่​เฮ‌โบรน และ​พระ‍รา‌ชา​ก็​ส่ง​พระ‍สุรเสียง​กัน‍แสง ณ ที่​ฝัง​ศพ​ของ​อับ‌เนอร์ และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ร้อง‍ไห้

33. และ​พระ‍รา‌ชา​ทรง​คร่ำ‍ครวญ​ด้วย​เรื่อง​อับ‌เนอร์​ว่า“ควร​หรือ​ที่​อับ‌เนอร์​จะ​ตาย​อย่าง​คน​โง่​ตาย

34. มือ​ของ​ท่าน​ก็​มิ‍ได้​ถูก​มัดเท้า​ของ​ท่าน​ก็​มิ‍ได้​ติด​ตรวนท่าน​ได้​ล้ม‍ลงเหมือน​อย่าง​คน​ล้ม‍ลง​ต่อ​หน้า​คน​ชั่ว‍ร้ายและ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ร้อง‍ไห้​ถึง​อับ‌เนอร์​อีก

35. แล้ว​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ก็​มา​ทูล​ชวน‍เชิญ ให้​ดา‌วิด​เสวย​พระ‍กระ‌ยา‌หาร​เมื่อ​เวลา​ยัง​วัน​อยู่ แต่​ดา‌วิด​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ว่า “ถ้า​เรา​ลิ้ม​รส​ขนม‍ปัง​หรือ​สิ่ง​ใดๆ​ก่อน​ดวง​อา‌ทิตย์​ตก ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ทำ​โทษ​เรา​และ​ยิ่ง​หนัก​กว่า”

36. ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​สัง‌เกต​เห็น​เช่น‍นั้น​ก็​พอใจ ดัง​ที่​ประ‌ชา‍ชน​พอใจ​ทุก​สิ่ง​ที่​พระ‍รา‌ชา​ทรง​กระ‌ทำ

37. ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​และ​ชน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง จึง​เข้า‍ใจ​ใน​วัน​นั้น​ว่า ไม่​เป็น​พระ‌ประ‌สงค์​ของ​พระ‍รา‌ชา​ที่​จะ​ให้​ฆ่า อับ‌เนอร์​บุตร​เนอร์​เสีย

38. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ข้า​ราช‍การ​ของ​พระ‍องค์​ว่า “ท่าน​ไม่​ทราบ​หรือ​ว่า วัน‍นี้​เจ้า‍นาย​และ​คน​สำ‌คัญ​ยิ่ง​คน​หนึ่ง​สิ้น​ชีวิต​ใน​อิส‌รา‌เอล

39. แม้​เรา​ได้​รับ​การ​เจิม​เป็น​กษัตริย์​แล้ว เรา​ก็​อ่อน​กำ‌ลัง​ใน​วัน‍นี้ ชาย​เหล่า‍นี้​ซึ่ง​เป็น​บุตร​ของ​นาง​เศ‌รุ‌ยาห์​หนัก​แก่​เรา​เกิน​ไป ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​สนอง​ผู้​กระ‌ทำ​ผิด​ตาม​ความ​ผิด​ของ​เขา​เถิด”