3. พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงลั่นพระวาจาพระศิลาแห่งอิสราเอลได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่าเมื่อผู้หนึ่งปกครองมนุษย์โดยชอบธรรมคือปกครองด้วยความยำเกรงพระเจ้า
4. เขาทอแสงเหนือประชาชนเหมือนแสงอรุณเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นคือรุ่งเช้าที่ไม่มีเมฆซึ่งเมื่อภายหลังฝน กระทำให้หญ้างอกออกจากดิน
5. เออ พงศ์พันธุ์ของข้าพเจ้าตั้งมั่นอยู่กับพระเจ้ามิใช่หรือเพราะพระองค์ทรงกระทำพันธสัญญาเนืองนิตย์กับ ข้าพเจ้าไว้อันเป็นระเบียบทุกอย่างและมั่นคงเพราะพระองค์จะไม่ทรงกระทำ ให้ความอุปถัมภ์และความปรารถนาของข้าพเจ้าสัมฤทธิ์ผลหรือ
6. แต่คนที่อธรรมก็เป็นเหมือนหนามที่ต้องผลักไสไปเพราะว่าจะเอามือหยิบก็ไม่ได้
7. แต่คนที่ถูกต้องมันต้องมีอาวุธที่ทำด้วยเหล็กและมีด้ามหอกและต้องเผาผลาญเสียให้สิ้นเชิงด้วยไฟ”
8. ต่อไปนี้เป็นชื่อวีรบุรุษที่ดาวิดทรงมีอยู่ คือ โยเชบบัสเชเบธตระกูลทัคโมนี เป็นจอมในคนทั้งสามนั้น7 เขาเหวี่ยงหอกเข้าแทงคนแปดร้อยคน ซึ่งเขาได้ฆ่าเสียในครั้งเดียว
9. ในจำนวนวีรบุรุษสามคน คนที่รองคนนั้นมา คือเอเลอาซาร์บุตรโดโด ผู้เป็นบุตรของอาโหไฮ ท่านอยู่กับดาวิดตั้งแต่ครั้งที่เขาทั้งหลายได้ พูดหยามพวกฟีลิสเตียซึ่งชุมนุมกันที่นั่นเพื่อสู้รบ และคนอิสราเอลก็ถอยทัพ
10. ท่านได้ลุกขึ้นฆ่าฟันพวกฟีลิสเตียจนมือของท่านเป็น เหน็บแข็งติดดาบ ในวันนั้นพระเจ้าทรงกระทำให้ได้ชัยชนะอย่างใหญ่หลวง ทหารก็กลับตามท่านมา เพื่อปลดข้าวของจากผู้ที่ถูกฆ่าตายเท่านั้น
11. รองเขามาคือชัมมาห์ บุตรอาเกชาวฮาราร์ คนฟีลิสเตียมาชุมนุมกันอยู่ที่เลฮี เป็นที่ที่มีพื้นดินผืนหนึ่งมีถั่วแดงเต็มไปหมด พวกพลก็หนีพวกฟีลิสเตียไป
12. แต่ท่านยืนมั่นอยู่ ท่ามกลางพื้นดินผืนนั้น และป้องกันที่ดินนั้นไว้ และฆ่าฟันคนฟีลิสเตีย และพระเจ้าได้ทรงประทานชัยชนะอย่างใหญ่หลวง
13. ในพวกทหารเอกสามสิบคนนั้นมีสามคนที่ลงมา และได้มาหาดาวิดที่ถ้ำอดุลลัมในฤดูเกี่ยวข้าว มีคนฟีลิสเตียกองหนึ่งตั้งค่ายอยู่ในหุบเขาเรฟาอิม