1. เมื่อพระเจ้าทรงช่วยกู้ดาวิด ให้พ้นจากมือของศัตรูทั้งสิ้นของพระองค์ท่าน และให้พ้นจากพระหัตถ์ของซาอูล ดาวิดก็ถวายถ้อยคำของเพลงบทนี้แด่พระเจ้า
2. พระองค์ท่านตรัสว่า“พระเจ้าทรงเป็นพระศิลา ป้อมปราการ และผู้ช่วยกู้ของข้าพเจ้า
3. เป็นพระเจ้า ซึ่งทรงเป็นพระศิลาของข้าพเจ้าข้าพเจ้าเข้าลี้ภัยอยู่ในพระองค์เป็นโล่ และเป็นพลังแห่งความรอดของข้าพเจ้าเป็นที่กำบังเข้มแข็งและเป็นที่ลี้ภัยของข้าพเจ้าองค์พระผู้ช่วยของข้าพระองค์เจ้าข้าพระองค์ทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดจากความทารุณ
4. ข้าพเจ้าร้องทูลต่อพระเจ้า ผู้ทรงสมควรแก่การสรรเสริญและข้าพเจ้าได้รับการช่วยให้พ้นจากศัตรูของข้าพเจ้า
5. “เพราะคลื่นมัจจุราชล้อมข้าพเจ้ากระแสแห่งความหายนะท่วมทับข้าพเจ้า กระทำให้กลัว
6. สายใยของแดนคนตายพันตัวข้าพเจ้าบ่วงมัจจุราชปะทะข้าพเจ้า
7. “ในยามทุกข์ใจข้าพเจ้าร้องทูลต่อพระเจ้าข้าพเจ้าร้องทูลต่อพระเจ้าของข้าพเจ้าจากพระวิหารของพระองค์ พระองค์ทรงสดับเสียงของข้าพเจ้า และเสียงร้องของข้าพเจ้ามาถึงพระกรรณของพระองค์
8. “แล้วแผ่นดินโลกก็สั่นสะเทือนและโคลงเคลงรากฐานของฟ้าสวรรค์ก็หวั่นไหวและสั่นสะเทือนเพราะพระองค์ทรงกริ้ว
9. ควันออกไปตามช่องพระนาสิกของพระองค์และเพลิงผลาญออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ถ่านก็ติดเปลวไฟนั้น
10. พระองค์ทรงโน้มฟ้าสวรรค์ลงด้วยและเสด็จลงมาความมืดทึบอยู่ใต้พระบาทของพระองค์
11. พระองค์ทรงเครูบตนหนึ่ง และทรงเหาะไปเออ เห็นพระองค์เสด็จโดยปีกของลม
12. พระองค์ทรงกระทำความมืดเป็นปะรำของพระองค์คือที่รวบรวมบรรดาน้ำ เมฆทึบแห่งฟ้า
13. ถ่านลุกเป็นเพลิงจากความสุกใสข้างหน้าพระองค์
14. พระเจ้าทรงคะนองกึกก้องจากฟ้าสวรรค์และองค์ผู้สูงสุดก็เปล่งพระสุรเสียงของพระองค์
15. และพระองค์ทรงใช้ลูกธนูของพระองค์ออกมา ทำให้เขากระจายไปพระองค์ทรงปล่อยฟ้าแลบและทำให้เขาโกลาหล