บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 ซา‌มู‌เอล 19 ฉบับ1971 (TH1971)

1. เขา​ไป​เรียน​โย‌อาบ​ว่า “ดู‍เถิด พระ‍รา‌ชา​กัน‍แสง​และ​ไว้​ทุกข์​เพื่อ​อับ‌ซา‌โลม”

2. เพราะ​ฉะนั้น​ชัย‍ชนะ​ใน​วัน​นั้น​ก็​กลาย เป็น​การ​ไว้​ทุกข์​ของ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หลาย เพราะ​ใน​วัน​นั้น​ประ‌ชา‍ชน​ได้​ยิน​ว่า “พระ‍รา‌ชา​ทรง​โทม‌นัส​เพราะ​พระ‍ราช​บุตร​ของ​พระ‍องค์”

3. ใน​วัน​นั้น​ประ‌ชา‍ชน​ได้​แอบ​เข้า‍มา​ใน​เมือง​อย่าง กับ​คน​หนี​ศึก แล้ว​อาย​แอบ​เข้า​มา

4. พระ‍รา‌ชา​ทรง​คลุม​พระ‍พักตร์​กัน‍แสง​เสียง‍ดัง​ว่า “โอ อับ‌ซา‌โลม​บุตร​ของ​เรา​เอ๋ย โอ อับ‌ซา‌โลม​บุตร​ของ​เรา บุตร​ของ​เรา”

5. โย‌อาบ​ก็​เข้า‍มา​ใน​พระ‍ราช​วัง​ทูล​ว่า “วัน‍นี้​ฝ่า​พระ‍บาท​ได้​ทรง​กระ‌ทำ​ให้​ข้า​ราช‍การ ทั้ง‍สิ้น​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท ผู้​ซึ่ง​วัน‍นี้​ได้​อา‌รัก‌ขา​พระ‍ชนม์​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท ทั้ง​ราช‍บุตร​และ​ราช‍ธิดา​และ​ชีวิต​ของ​บรร‌ดา​มเห‌สี และ​สนม​ทั้ง‍หลาย​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท​ให้​เขา​ได้​รับ​ความ​ละอาย

6. เพราะ‍ว่า​ฝ่า​พระ‍บาท​ทรง​รัก​ผู้​ที่​เกลียด‍ชัง​ฝ่า​พระ‍บาท และ​ทรง​เกลียด‍ชัง​ผู้​ที่​รัก​ฝ่า​พระ‍บาท เพราะ​ใน​วัน‍นี้ ฝ่า​พระ‍บาท​ได้​กระ‌ทำ​ให้​ประ‌จักษ์​แล้ว​ว่า ฝ่า​พระ‍บาท​ไม่​ไย‍ดี​ต่อ​นาย‍ทหาร​และ​บรร‌ดา​ข้า​ราช‍การ​ทั้ง‍หลาย ใน​วัน‍นี้​ข้า​พระ‍บาท​ทราบ​ว่า ถ้า​ใน​วัน‍นี้​อับ‌ซา‌โลม​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ และ​ข้า​พระ‍บาท​ทั้ง‍หลาย​ก็​ตาย​สิ้น ฝ่า​พระ‍บาท​ก็​จะ​พอ‍พระ‌ทัย

7. ขอ​ฝ่า​พระ‍บาท​ทรง​ลุก‍ขึ้น ณ บัด‍นี้​ขอ​เสด็จ​ออก‍ไป ตรัส​ให้​ถึง​ใจ​ข้า​ราช‍การ​ทั้ง‍หลาย เพราะ​ข้า​พระ‍บาท​ได้​ปฏิ‌ญาณ​ใน​พระ‍นาม​พระ‍เจ้า​ว่า ถ้า​ฝ่า​พระ‍บาท​ไม่​เสด็จ​จะ​ไม่‍มี​ชาย​สัก​คน​หนึ่ง​อยู่ กับ​ฝ่า​พระ‍บาท​ใน​คืน​นี้ เรื่อง​นี้​จะ​ร้าย‍แรง​ยิ่ง‍กว่า​เหตุ‍ร้าย​อื่นๆ​ทั้ง‍สิ้น ซึ่ง​บัง‍เกิด​แก่​ฝ่า​พระ‍บาท​ตั้ง‍แต่​ยัง​ทรง​พระ‍เยาว์​จน​บัด‍นี้”

8. พระ‍รา‌ชา​ก็​ทรง​ลุก‍ขึ้น​ประ‌ทับ​ที่​ประ‌ตู​เมือง เขา​ไป​บอก​ประ‌ชา‍ชน​ว่า “ดู‍เถิด พระ‍รา‌ชา​ประ‌ทับ​อยู่​ที่​ประ‌ตู​เมือง” ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หลาย​ก็​มา​เฝ้า​พระ‍รา‌ชาฝ่าย​อิส‌รา‌เอล​นั้น​ต่าง​คน​ต่าง‍ก็​หนี​ไป​ยัง บ้าน​เรือน​ของ​ตน​หมด​แล้ว

ดา‌วิด​เสด็จ​กลับ​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

9. ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​ก็​หมาง‍ใจ​กัน​ไป​ทั่ว​อิส‌รา‌เอล​ทุก​เผ่า กล่าว​ว่า “พระ‍รา‌ชา​เคย​ทรง​ช่วย​กู้​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​ศัตรู​ของ​เรา และ​ทรง​ช่วย​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​คน​ฟีลิส‌เตีย บัด‍นี้​พระ‍องค์​ทรง​หนี​อับ‌ซา‌โลม​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน

10. แต่​อับ‌ซา‌โลม​ผู้​ที่​เรา​เจิม​ตั้ง​ไว้​เหนือ​เรา นั้น​ก็​สิ้น​ชีวิต​เสีย​แล้ว​ใน​สง‌คราม ทำไม​เจ้า​ไม่​พูด​อะไร​บ้าง​เลย​ใน​เรื่อง​ที่​จะ​เชิญ พระ‍รา‌ชา​ให้​เสด็จ​กลับ”

11. กษัตริย์​ดา‌วิด​ทรง​ใช้​คน​ไป​หา​ศา‌โดก​และ อา‌บี‌ยา‌ธาร์​ปุโร‌หิต รับ‍สั่ง​ว่า “ขอ​บอก​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​คน​ยู‌ดาห์​ว่า ‘ทำไม​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จึง​เป็น​คน​สุด‍ท้าย​ที่​จะ​เชิญ​พระ‍รา‌ชา​กลับ​พระ‍ราช​วัง​ของ​พระ‍องค์ เมื่อ​ถ้อย‍คำ​เหล่า‍นี้​มา​จาก​อิส‌รา‌เอล​ถึง​พระ‍รา‌ชา ที่​จะ​เชิญ​พระ‍องค์​ให้​กลับ​พระ‍ราช​วัง​ของ​พระ‍องค์

12. ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ญาติ​ของ​เรา เป็น​กระ‌ดูก​และ เนื้อ‍หนัง​ของ​เรา ทำไม​ท่าน​จึง‍จะ​เป็น​คน​สุด‍ท้าย​ที่​จะ​เชิญ​พระ‍รา‌ชา​กลับ’

13. และ​จง​บอก​อา‌มา‌สา​ว่า ‘ท่าน​มิ‍ได้​เป็น​กระ‌ดูก​และ​เนื้อ‍หนัง​ของ​เรา​หรือ ถ้า​ท่าน​มิ‍ได้​เป็น​ผู้​บัง‍คับ​บัญ‌ชา​กอง‍ทัพ​แทน โย‌อาบ​สืบ​ต่อ‍ไป ขอ​พระ‍เจ้า​ทรง​ลง‍โทษ​เรา และ​ยิ่ง​หนัก​กว่า​นั้น​อีก’ ”

14. ท่าน​ก็​ได้​ชัก‍จูง​จิต‍ใจ​ของ บรร‌ดา​คน​ยู‌ดาห์​ดัง​กับ​เป็น​จิต‍ใจ​ของ​ชาย​คน​เดียว เขา​จึง​ส่ง​คน​ไป​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ขอ​ฝ่า​พระ‍บาท​เสด็จ​กลับ​พร้อม​กับ​บรร‌ดา​ข้า​ราช‍การ ทั้ง‍หลาย​ด้วย”

15. พระ‍รา‌ชา​ก็​เสด็จ​กลับ​และ​มา​ยัง​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน และ​ยู‌ดาห์​ก็​พา​กัน​มา​ที่​กิล‌กาล​เพื่อ​รับ‍เสด็จ​พระ‍รา‌ชา และ​นำ​เสด็จ​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน

16. ชิ‌เม‌อี บุตร​เก-รา คน​เบน‌ยา‌มิน​ผู้​มา​จาก​บา‌ฮู‌ริม รีบ​ลง​มา​พร้อม​กับ​คน​ยู‌ดาห์​เพื่อ​จะ​รับ‍เสด็จ​กษัตริย์​ดา‌วิด

17. มี​คน​จาก​เผ่า​เบน‌ยา‌มิน​พร้อม​กับ​ท่าน​หนึ่ง‍พัน​คน และ​ศิบา​มหาด‌เล็ก​ใน​ราช‍วงศ์​ของ​ซาอูล พร้อม​กับ​บุตร​สิบ‍ห้า​คน​กับ​คน‍ใช้​อีก​ยี่‍สิบ ก็​รีบ​มา​ยัง​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍รา‌ชา

18. เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ข้าม​ท่า​ข้าม​ไป​รับ​ราช‍วงศ์​ของ​พระ‍รา‌ชา และ​คอย​ปฏิ‌บัติ​ให้​ชอบ​พระ‌ทัย ชิ‌เม‌อี​บุตร​เก-รา ได้​กราบ‍ลง​ต่อ​พระ‍พักตร์ พระ‍รา‌ชา​ขณะ​ที่​พระ‍องค์​จะ​เสด็จ​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน

19. กราบ‍ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ขอ​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท​อย่า​ทรง​ถือ‍โทษ​ข้า​พระ‍บาท และ​ทรง​จด‍จำ​ความ​ผิด​ที่​ข้า​พระ‍บาท​ได้​กระ‌ทำ​ใน​วัน ที่​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท​สละ​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ขอ​พระ‍รา‌ชา​อย่า​ทรง​จด‍จำ​ไว้​ใน​พระ‍ทัย

20. ด้วย​ข้า​พระ‍บาท​ได้​ทราบ​แล้ว​ว่า​ได้​กระ‌ทำ​บาป เพราะ​ฉะนั้น ดู‍เถิด ใน​วัน‍นี้​ข้า​พระ‍บาท​ได้​มา​เป็น​คน​แรก​ใน​พงศ์‍พันธุ์​โย‌เซฟ ที่​ลง​มา​รับ‍เสด็จ​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท”

21. อา‌บี‌ชัย​บุตร​นาง​เศ‌รุ‌ยาห์​จึง​ตอบ​ว่า “ที่​ชิ‌เม‌อี​กระ‌ทำ​เช่น‍นี้​ไม่​ควร​จะ​ถึง​ที่​ตาย​ดอก​หรือ เพราะ​เขา​ได้​ด่า​ผู้​ที่​เจิม​ตั้ง​ของ​พระ‍เจ้า”

22. แต่​ดา‌วิด​ตรัส​ว่า “บุตร​ทั้ง‍สอง​ของ​นาง​เศ‌รุ‌ยาห์​เอ๋ย เรา​มี​ธุระ​อะไร​กับ​ท่าน ซึ่ง​ใน​วัน‍นี้​ท่าน​จะ​มา​เป็น​ปฏิ‌ปักษ์​กับ​เรา ใน​วัน‍นี้​น่ะ​ควร​ที่​จะ​ให้​ใคร​มี​โทษ​ถึง​ตาย หรือ​ใน​วัน‍นี้​เรา​ไม่​ทราบ​ดอก​หรือ​ว่า เรา​เป็น​กษัตริย์​ครอบ‍ครอง​อิส‌รา‌เอล”

23. และ​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ชิ‌เม‌อี​ว่า “เจ้า​จะ​ไม่​ถึง​ตาย” แล้ว​พระ‍รา‌ชา​ก็​ประ‌ทาน​คำ​ปฏิ‌ญาณ​แก่​เขา

24. เม‌ฟี‌โบ‌เชท โอรส​ซาอูล​ก็​ลง​มา​รับ‍เสด็จ โดย​มิ‍ได้​แต่ง​เท้า​หรือ​ขลิบ​เครา หรือ​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ตน​ตั้ง‍แต่​วัน​ที่​พระ‍รา‌ชา​เสด็จ​จาก ไป​จน​วัน​ที่​เสด็จ​กลับ​มา​โดย​สวัสดิ‌ภาพ

25. เมื่อ​เม‌ฟี‌โบ‌เชท​มา​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม เพื่อ​จะ​รับ‍เสด็จ​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ถาม​ว่า “เม‌ฟี‌โบ‌เชท​ทำไม​ท่าน​มิ‍ได้​ไป​กับ​เรา”

26. ท่าน​ทูล​ตอบ​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท มหาด‌เล็ก​ของ​ข้า​พระ‍บาท​หลอก‍ลวง​ข้า​พระ‍บาท เพราะ​ข้า​พระ‍บาท​บอก​เขา​ว่า ‘ข้า​จะ​ผูก​อาน​ลา​ตัว​หนึ่ง เพื่อ​ข้า​จะ​ได้​ขี่​ไป​ตาม​เสด็จ​พระ‍รา‌ชา’ เพราะ‍ว่า​ข้า​พระ‍บาท​เป็น​ง่อย

27. เขา​กลับ​ไป​ทูล​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท ใส่‍ร้าย​ข้า​พระ‍บาท แต่​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท​เหมือน​ทูต​ของ​พระ‍เจ้า เมื่อ​ฝ่า​พระ‍บาท​ทรง​เห็น​สม‍ควร​จะ​กระ‌ทำ​แก่​ข้า​พระ‍บาท ประ‌การ​ใด ก็​ขอ​ทรง​กระ‌ทำ​เถิด​พ่ะย่ะ‌ค่ะ

28. เพราะ‍ว่า​เชื้อ​วงศ์​ราช‍บิดา​ของ​ข้า​พระ‍บาท​ก็​สม‍ควร​ถึง​ตาย ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท แต่​ฝ่า​พระ‍บาท​ก็​ทรง​แต่ง‍ตั้ง​ข้า​พระ‍บาท​ไว้​ใน หมู่​ผู้​ที่​รับ‍ประ‌ทาน​ร่วม​โต๊ะ‍เสวย​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท ข้า​พระ‍บาท​จะ​มี​สิทธิ​ประ‌การ​ใด​เล่า​ที่​จะ ร้อง‍ทูล​อีก​ต่อ​พระ‍รา‌ชา”

29. พระ‍รา‌ชา​จึง​ตรัส​กับ​ท่าน​ว่า “ท่าน​จะ​พูด​เรื่อง​ธุร‌กิจ​ของ​ท่าน​ต่อ‍ไป​ทำไม เรา​ตัด‍สิน​ใจ​ว่า ท่าน​กับ​ศิบา​จง​แบ่ง​ที่‍ดิน​กัน”

30. เม‌ฟี‌โบ‌เชท​กราบ‍ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “เมื่อ​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท ได้​เสด็จ​กลับ​สู่​พระ‍ราช​สำ‌นัก​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เช่น‍นี้​แล้ว ก็​ให้​ศิบา​รับ​ไป​หมด​เถิด​พ่ะย่ะ‌ค่ะ”

31. ฝ่าย​บาร‌ซิล‌ลัย ชาว​กิ‌เล‌อาด​ได้​ลง‍มา​จาก​โร‌เก‌ลิม และ​ไป​กับ​พระ‍รา‌ชา​ถึง​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน เพื่อ​ส่ง​พระ‍องค์​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ไป

32. บาร‌ซิล‌ลัย​เป็น​คน​ชรา​มาก​แล้ว อายุ​แปด‍สิบ​ปี ท่าน​ได้​นำ​เสบียง​อา‌หาร​มา​ถวาย​พระ‍รา‌ชา​ขณะ พระ‍องค์​ประ‌ทับ​ที่​มา‌หะ‌นา‌อิม​เพราะ​ท่าน​เป็น​คน​มั่ง‍มี​มาก

33. พระ‍รา‌ชา​จึง​ตรัส​กับ​บาร‌ซิล‌ลัย​ว่า “ข้าม​มา​อยู่​กับ​เรา​เสีย​เถิด เรา​จะ​ชุบ​เลี้ยง​ท่าน​ให้​อยู่​กับ​เรา​ที่​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม”

34. แต่​บาร‌ซิล‌ลัย​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​จะ​อยู่​ต่อ‍ไป​ได้​อีก​กี่​ปี ที่​ข้า​พระ‍บาท​จะ​ไป​อยู่​กับ​พระ‍รา‌ชา​ที่​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

35. วัน‍นี้​ข้า​พระ‍บาท​มี​อายุ​แปด‍สิบ​ปี​แล้ว ข้า​พระ‍บาท​จะ​สัง‌เกต​ว่า​อะไร​เป็น​ที่​พอใจ​และ​ไม่​พอใจ​ได้​หรือ ข้า​พระ‍บาท​จะ​ลิ้ม‍รส​อร่อย​ของ​สิ่ง​ที่​กิน​และ​ดื่ม​ได้​หรือ ข้า​พระ‍บาท​จะ​ฟัง​เสียง​ชาย​หญิง​ร้อง‍เพลง​ได้​หรือ ทำไม​จะ​ให้​ข้า​พระ‍บาท​เป็น​ภาระ​เพิ่ม​แก่​พระ‍รา‌ชา เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท​อีก​เล่า

36. ข้า​พระ‍บาท​จะ​ตาม​เสด็จ​พระ‍รา‌ชา​ข้าม​แม่‍น้ำ จอร์‌แดน​ไป​เท่า‍นั้น ไฉน​พระ‍รา‌ชา​จะ​พระ‍ราช​ทาน​ราง‌วัล​เช่น‍นี้​เล่า

37. ขอ​ให้​ข้า​พระ‍บาท​กลับ​เพื่อ​ไป​ตาย​ที่​ใน​เมือง​ของ​ข้า​พระ‍บาท ใกล้​ที่​ฝัง​ศพ​ของ​บิดา​มารดา​ของ​ข้า​พระ‍บาท ขอ​ทรง​โปรด​ให้​คิม‌ฮาม​ข้า​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท ตาม​เสด็จ​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท​ไป ฝ่า​พระ‍บาท​จะ​โปรด​เขา​ประ‌การ​ใด​ก็​แล้ว​แต่​ทรง​เห็น​ควร”

38. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ตอบ​ว่า “คิม‌ฮาม​จง​ข้าม​ไป​กับ​เรา เรา​จะ​กระ‌ทำ​คุณ​แก่​เขา​ตาม​ที่​ท่าน​เห็น‍ควร สิ่ง​ใด​ที่​ท่าน​ปรารถ‌นา​ให้​เรา​กระ‌ทำ​แก่​ท่าน เรา​ยินดี​กระ‌ทำ​ตาม”

39. แล้ว​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​ก็​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน พระ‍รา‌ชา​เสด็จ​ข้าม​ไป พระ‍รา‌ชา​ทรง​จุบ​บาร‌ซิล‌ลัย และ​ทรง​อวย‍พระ‍พร​แก่​ท่าน ท่าน​ก็​กลับ​ไป​ยัง​บ้าน​ช่อง​ของ​ตน

40. พระ‍รา‌ชา​เสด็จ​ไป​ยัง​กิล‌กาล และ​คิม‌ฮาม​ก็​ข้าม​ตาม​เสด็จ​ไป​ด้วย ประ‌ชา‍ชน​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍หมด​กับ​ประ‌ชา‍ชน อิส‌รา‌เอล​ครึ่ง​หนึ่ง​ได้​นำ​พระ‍รา‌ชา​ข้าม​มา

41. แล้ว​คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍หมด​มา​เฝ้า​พระ‍รา‌ชา กราบ‍ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ไฉน​คน​ยู‌ดาห์​พี่‍น้อง​ของ​เรา​จึง​ได้​ลัก​พา​ฝ่า​พระ‍บาท​ไป​เสีย พา​พระ‍รา‌ชา​และ​ราช‍วงศ์​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ไป​พร้อม กับ​คน​ของ​ดา‌วิด​ด้วย”

42. ประ‌ชา‍ชน​ยู‌ดาห์​จึง​ตอบ​ประ‌ชา‍ชน​อิส‌รา‌เอล​ว่า “เพราะ​พระ‍รา‌ชา​เป็น​ญาติ​สนิท​กับ​เรา ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จะ​โกรธ​ด้วย​เรื่อง​นี้​ทำไม​เล่า เรา​ได้​อยู่​กิน​สิ้น‍เปลือง​พระ‍ราช​ทรัพย์​ของ​พระ‍รา‌ชา​หรือ พระ‍องค์​ได้​ให้​ราง‌วัล​อะไร​แก่​เรา​หรือ”

43. คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​ตอบ​คน​ยู‌ดาห์​ว่า “เรา​มี​ส่วน​ใน​พระ‍รา‌ชา​สิบ​ส่วน​และ​ใน​ดา‌วิด​เรา​ก็ มี​มาก‍กว่า​ท่าน ทำไม​ท่าน​จึง​ดู‍ถูก​เรา​เช่น‍นี้​เล่า เรา​ไม่​ได้​เป็น​พวก​แรก​ที่​พูด​เรื่อง​การ​นำ​พระ‍รา‌ชา​กลับ​ดอก​หรือ” แต่​ถ้อย‍คำ​ของ​คน​ยู‌ดาห์​รุน‍แรง​กว่า​ถ้อย‍คำ​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล