บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 ซา‌มู‌เอล 18 ฉบับ1971 (TH1971)

มรณ‌กรรม​ของ​อับ‌ซา‌โลม

1. ดา‌วิด​จึง​ตรวจ​พล​ที่​อยู่​กับ​พระ‍องค์ และ​ทรง​จัด​ตั้ง​นาย‍พัน​นาย‍ร้อย​ให้​ควบ‍คุม

2. และ​ดา‌วิด​ทรง​จัด​ทัพ​ออก​ไป ให้​อยู่​ใน​บัง‍คับ​บัญ‌ชา​ของ​โย‌อาบ​หนึ่ง​ใน​สาม และ​ใน​บัง‍คับ​ของ​อา‌บี‌ชัย​น้อง‍ชาย​ของ​โย‌อาบ บุตร​นาง​เศ‌รุ‌ยาห์​หนึ่ง​ใน​สาม และ​อีก​หนึ่ง​ใน​สาม​อยู่​ใน​บัง‍คับ​บัญ‌ชา​ของ​อิท‌ทัย​คน​กัท และ​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​พวก​พล​ว่า “เรา​จะ​ไป​กับ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ด้วย”

3. แต่​พวก​พล​เหล่า​นั้น​ทูล​ว่า “ขอ​ฝ่า​พระ‍บาท​อย่า​เสด็จ​เลย ถ้า​ข้า​พระ‍บาท​ทั้ง‍หลาย​จะ​หนี​ไป เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ไม่​ไย‍ดี​อะไร​หนัก​หนา ถ้า​ข้า​พระ‍บาท​ทั้ง‍หลาย​ตาย​เสีย​สัก​ครึ่ง​หนึ่ง เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ไม่​ไย‍ดี​อะไร​แต่​ฝ่า​พระ‍บาท มี​ค่า​เท่า‍กับ​พวก​ข้า​พระ‍บาท​หนึ่ง‍หมื่น​คน เพราะ​ฉะนั้น​ขอ​ฝ่า​พระ‍บาท​พร้อม​ที่​จะ​ส่ง กอง‍หนุน​จาก​ใน​เมือง​จะ​ดี‍กว่า”

4. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เห็น​ชอบ​อย่าง‍ไร เรา​จะ​กระ‌ทำ​ตาม” พระ‍รา‌ชา​จึง​ทรง​ประ‌ทับ​ที่​ข้าง​ประ‌ตู​เมือง และ​บรร‌ดา​พล​ทั้ง‍หลาย​เดิน​ออก​ไป​เป็น​กอง‍ร้อย​กอง‍พัน

5. พระ‍รา‌ชา​รับ‍สั่ง​โย‌อาบ อา‌บี‌ชัย และ​อิท‌ทัย​ว่า “เบาๆ​มือ​กับ​ชาย‍หนุ่ม​นั้น ด้วย​เห็น‍แก่​เรา​เถิด คือ​กับ​อับ‌ซา‌โลม” พวก​พล​ก็​ได้​ยิน​คำ​รับ‍สั่ง​ซึ่ง​พระ‍รา‌ชา​ประ‌ทาน​แก่ ผู้​บัง‍คับ​บัญ‌ชา​ด้วย​เรื่อง​อับ‌ซา‌โลม

6. พวก​พล​จึง​เคลื่อน​ออก​ไป​เพื่อ​สู้​รบ​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล การ​สง‌คราม​นั้น​ทำ​กัน​ใน​ป่า​เอฟ‌รา‌อิม

7. คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​พ่าย‍แพ้​แก่​ข้า‍ราช‍การ​ของ​ดา‌วิด มี​การ​ฆ่า​ฟัน​กัน​อย่าง​หนัก​ที่‍นั่น ทหาร​ตาย​เสีย​สอง‍หมื่น​คน​ใน​วัน​นั้น

8. การ​สง‌คราม​กระ‌จาย​ไป​ทั่ว​แผ่น‍ดิน ใน​วัน​นั้น​ป่า​กิน​คน​เสีย​มาก‍กว่า​ดาบ​กิน

9. เผอิญ​อับ‌ซา‌โลม​ไป​พบ​ข้า‍ราช‍การ​ของ​ดา‌วิด​เข้า อับ‌ซา‌โลม​ทรง​ล่อ​อยู่​และ​ล่อ​นั้น​ได้​วิ่ง​เข้า​ไป​ใต้​กิ่ง ต้น‍ก่อ‍หลวง​ใหญ่ ศีรษะ​ของ​ท่าน​ก็​ติด​กิ่ง​ต้น‍ก่อ​แน่น เมื่อ​ล่อ​นั้น​วิ่ง​เลย​ไป​แล้ว​ท่าน​ก็​แขวน​อยู่​ระหว่าง​ฟ้า​และ​ดิน

10. มี​ชาย​คน​หนึ่ง​มา​เห็น​เข้า จึง​ไป​เรียน​โย‌อาบ​ว่า “ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​เห็น​อับ‌ซา‌โลม​แขวน​อยู่​ที่​ต้น​ก่อ‍หลวง”

11. โย‌อาบ​ก็​พูด​กับ​ชาย​ที่​บอก​ท่าน​ว่า “อะไร​นะ เจ้า​เห็น​เขา​แล้ว ทำไม​เจ้า​ไม่​ฟัน​ให้​ตก​ดิน​เสีย​ที‍เดียว​เล่า เรา​ก็​จะ​ยินดี​ที่​จะ​ราง‌วัล​เงิน​สิบ​เหรียญ​กับ​สาย‍รัด​เอว เส้น​หนึ่ง​ให้​เจ้า”

12. แต่​ชาย​คน​นั้น​เรียน​โย‌อาบ​ว่า “ถึง​มือ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​อุ้ม​เงิน​พัน​เหรียญ​อยู่ ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไม่​ยื่น​มือ​ออก​ทำ​แก่​ราช‍บุตร เพราะ‍ว่า​หู​ของ​พวก​เรา​ได้​ยิน​พระ‍บัญ‌ชา​ของ​พระ‍รา‌ชา ที่​ตรัส‍สั่ง​ท่าน​และ​อา‌บี‌ชัย​กับ​อิท‌ทัย​ว่า ‘เพื่อ​เห็น‍แก่​เรา​ขอ​จง​ป้อง‍กัน​อับ‌ซา‌โลม​ชาย‍หนุ่ม​นั้น’

13. แต่​ถ้า​ข้าพ‌เจ้า​ประ‌ทุษ‍ร้าย​ต่อ​ชีวิต​ของ​เขา (และ​ไม่‍มี​อะไร​จะ​ปิด‍บัง​ให้​พ้น​พระ‍รา‌ชา​ได้) แล้ว​ตัว​ท่าน​เอง​ก็​คง​ใส่​โทษ​ข้าพ‌เจ้า​ด้วย”

14. โย‌อาบ​จึง​ว่า “เรา​ไม่​ควร​เสีย​เวลา​กับ​เจ้า​เช่น‍นี้” ท่าน​ก็​หยิบ​หลาว​สาม​อัน​แทง​เข้า​ไป​ที่​หัว‍ใจ​ของ​อับ‌ซา‌โลม ขณะ​ที่​ท่าน​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ที่​ใน​ต้น​ก่อ‍หลวง

15. ทหาร​หนุ่ม​สิบ​คน​ที่​ถือ​เครื่อง‍รบ​ของ​โย‌อาบ ก็​ล้อม​อับ‌ซา‌โลม​ไว้ แล้ว​ประ‌หาร​ชีวิต​ท่าน​เสีย

16. โย‌อาบ​ก็​เป่า​เขา‍สัตว์ และ​กอง‍ทัพ​ก็​กลับ​จาก​การ​ไล่​ตาม อิส‌รา‌เอล​เพราะ​โย‌อาบ​ยับ‍ยั้ง​เขา​ทั้ง‍หลาย​ไว้

17. เขา​ก็​ยก​ศพ​อับ‌ซา‌โลม​โยน​ลง ไป​ใน​บ่อ​ใหญ่​ซึ่ง​อยู่​ใน​ป่า เอา​หิน​กอง​ทับ​ไว้​เป็น​กอง​ใหญ่​มหึ‌มา คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​ต่าง‍ก็​หนี​กลับ​ไป​บ้าน‍เรือน​ของ​ตน

18. เมื่อ​อับ‌ซา‌โลม​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ ได้​ตั้ง​เสา​ไว้​เป็น อนุ‌สรณ์​ที่​หุบ‍เขา​หลวง เพราะ​ท่าน​กล่าว​ว่า “เรา​ไม่‍มี​บุตร‍ชาย​ที่​จะ​สืบ​ชื่อ​ของ​เรา” ท่าน​เรียก​เสา​นั้น​ตาม​ชื่อ​ของ​ตน เขา​เรียก​กัน​ว่า​อนุ‌สรณ์​อับ‌ซา‌โลม​จน​ทุก​วัน‍นี้

19. อา‌หิ‌มา‌อัส​บุตร​ศา‌โดก​กล่าว​ว่า “ขอ​ให้​ข้าพ‌เจ้า​วิ่ง​นำ​ข่าว​ไป​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า พระ‍เจ้า​ทรง​ช่วย​กู้​พระ‍องค์​ให้​พ้น​จาก​มือ​ศัตรู​ของ​พระ‍องค์​แล้ว”

20. โย‌อาบ​ก็​ตอบ​เขา​ว่า “ท่าน​อย่า​นำ​ข่าว​ไป​ใน​วัน‍นี้​เลย ท่าน​จง​นำ​ข่าว​ใน​วัน​อื่น​เถิด แต่​วัน‍นี้​ท่าน​อย่า​นำ​ข่าว​เลย เพราะ‍ว่า​โอรส​สิ้น​ชีพ​แล้ว”

21. โย‌อาบ​ก็​สั่ง​ชาว​คูช​คน​หนึ่ง​ว่า “จง​นำ​ข่าว​ไป​กราบ‍ทูล​พระ‍รา‌ชา ตาม​สิ่ง​ที่​ท่าน​ได้​เห็น” ชาว​คูช​คน​นั้น​ก็​กราบ‍ลง​คำ‍นับ​โย‌อาบ แล้ว​ก็​วิ่ง​ไป

22. อา‌หิ‌มา‌อัส​บุตร​ศา‌โดก​จึง​เรียน​โย‌อาบ​อีก​ว่า “จะ​อย่าง‍ไร​ก็​ช่าง‍เถิด ขอ​ให้​ข้าพ‌เจ้า​วิ่ง​ตาม​ชาว​คูช​คน​นั้น​ไป​ด้วย” โย‌อาบ​ตอบ​ว่า “ลูก​เอ๋ย เจ้า​จะ​วิ่ง​ไป​ทำไม ด้วย​ว่า​การ​ส่ง​ข่าว​นี้​จะ​ไม่‍มี​ราง‌วัล​ให้​แก่​เจ้า”

23. เขา​ตอบ​ว่า “จะ​อย่าง‍ไร​ก็​ช่าง‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​จะ​ขอ​วิ่ง​ไป” โย‌อาบ​จึง​บอก​เขา​ว่า “วิ่ง​ไป​เถอะ” และ​อา‌หิ‌มา‌อัส​ก็​วิ่ง​ไป​ตาม​ทาง​ที่​ราบ​ขึ้น​หน้า​ชาว​คูช​นั้น​ไป

24. ฝ่าย​ดา‌วิด​ประ‌ทับ​อยู่​ระหว่าง​ประ‌ตู​เมือง​ทั้ง‍สอง มี​ทหาร‍ยาม​ขึ้น​ไป​อยู่​บน​หลัง‍คา​ซุ้ม​ประ‌ตู​ที่​กำ‌แพง​เมือง เมื่อ​เงย​หน้า​ขึ้น​มอง‍ดู เห็น​ชาย​คน​หนึ่ง​วิ่ง​มา​ลำ‌พัง

25. ทหาร‍ยาม​คน​นั้น​ก็​ร้อง​กราบ‍ทูล​พระ‍รา‌ชา พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ว่า “ถ้า​เขา​มา​ลำ‌พัง​ก็​คง​คาบ​ข่าว​มา” ชาย​คน​นั้น​ก็​วิ่ง​เข้า​มา​ใกล้

26. ทหาร‍ยาม​เห็น​ชาย​อีก​คน​หนึ่ง​วิ่ง​มา ทหาร‍ยาม​ก็​ร้อง​บอก​ไป​ที่​นาย‍ประ‌ตู‍เมือง​ว่า “ดู‍ซี มี​ชาย​อีก​คน​หนึ่ง​วิ่ง​มา​แต่​ลำ‌พัง” พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ว่า “เขา​คง​นำ​ข่าว​มา​ด้วย”

27. ทหาร‍ยาม​นั้น​กราบ‍ทูล​ว่า “ข้า​พระ‍บาท​คิด​ว่า​คน​ที่​วิ่ง มา‍ก่อน​วิ่ง​เหมือน​อา‌หิ‌มา‌อัส​บุตร​ศา‌โดก” และ​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ว่า “เขา​เป็น​คน​ดี เขา​มา​ด้วย​ข่าว‍ดี”

28. แล้ว​อา‌หิ‌มา‌อัส​ร้อง‍ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “สวัสดี พ่ะย่ะ‌ค่ะ” เขา​ก็​กราบ​พระ‍รา‌ชา​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​พื้น‍ดิน​กราบ‍ทูล​ว่า “สาธุ‍การ​แด่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท พระ‍องค์​ได้​ทรง​มอบ​บรร‌ดา​ผู้​ที่​ยก​มือ​ของ​เขา ต่อ‍สู้​กับ​พระ‍รา‌ชา​เจ้า​นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท​แล้ว”

29. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ถาม​ว่า “อับ‌ซา‌โลม ชาย‍หนุ่ม​นั้น​สวัสดี​อยู่​หรือ” อา‌หิ‌มา‌อัส​ทูล​ตอบ​ว่า “เมื่อ​โย‌อาบ​ใช้​ให้​ข้า​พระ‍บาท​มา​นั้น ข้า​พระ‍บาท​เห็น​ผู้​คน​สับ‍สน​กัน​ใหญ่ แต่​ไม่​ทราบ​เหตุ”

30. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ว่า “จง​หลีก​มา​ยืน​ตรง​นี้” เขา​จึง​หลีก​ไป​ยืน​นิ่ง​อยู่

31. ดู‍เถิด ชาว​คูช​นั้น​ก็​มา​ถึง ชาว​คูช​นั้น​กราบ‍ทูล​ว่า “มี​ข่าว‍ดี​ถวาย​แด่​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท เพราะ​ใน​วัน‍นี้​พระ‍เจ้า​ทรง​ช่วย​กู้​ฝ่า​พระ‍บาท​ให้​พ้น จาก​มือ​ของ​บรร‌ดา​ผู้​ที่​ลุก‍ขึ้น​ต่อ‍สู้​ฝ่า​พระ‍บาท”

32. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​ถาม​ชาว​คูช​นั้น​ว่า “อับ‌ซา‌โลม​ชาย‍หนุ่ม​นั้น​เป็น​สุข​อยู่​หรือ” ชาว​คูช​นั้น​ทูล​ตอบ​ว่า “ขอ​ให้​ศัตรู​ของ​พระ‍รา‌ชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า​พระ‍บาท และ​ผู้​ที่​ลุก‍ขึ้น​กระ‌ทำ​อัน‌ตราย​ต่อ​ฝ่า​พระ‍บาท​เป็น เหมือน​ชาย‍หนุ่ม​ผู้​นั้น​เถิด”

33. พระ‍รา‌ชา​ทรง​โทม‌นัส​นัก เสด็จ​ขึ้น​ไป​บน​ห้อง​ที่​อยู่​เหนือ​ประ‌ตู และ​กัน‍แสง เมื่อ​เสด็จ​ไป​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “โอ อับ‌ซา‌โลม​บุตร​ของ​เรา บุตร​ของ​เรา อับ‌ซา‌โลม​บุตร​ของ​เรา​เอ๋ย เรา​อยาก​จะ​ตาย​แทน​เจ้า โอ อับ‌ซา‌โลม​บุตร​ของ​เรา บุตร​ของ​เรา​เอ๋ย”