1. และดาวิดพระราชาตรัสกับชุมนุมชนทั้งสิ้นว่า “ซาโลมอนบุตรของเราซึ่งเป็นผู้เดียวที่พระเจ้าทรง เลือกไว้นั้น ยังเป็นคนหนุ่มและไม่มีความชำนาญ การงานก็ใหญ่โต เพราะว่ามหานิเวศนั้นมิใช่สำหรับคน แต่สำหรับพระเจ้า
2. เพราะฉะนั้นเราจึงจัดเตรียมไว้สำหรับพระนิเวศของพระเจ้า เต็มความสามารถของเรา คือทองคำสำหรับสิ่งที่ทำด้วยทองคำ และเงินสำหรับสิ่งที่ทำด้วยเงิน และทองสัมฤทธิ์สำหรับสิ่งที่ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ และเหล็กสำหรับสิ่งที่ทำด้วยเหล็ก และไม้สำหรับสิ่งที่ทำด้วยไม้ นอกเหนือจากนี้ก็มีแก้วโกเมน และแก้วสำหรับฝัง พลวง หินลาย เพชรพลอยทุกชนิดและหินอ่อน
3. ยิ่งกว่านั้นอีกนอกจากสิ่งที่เราจัดหาไว้สำหรับ นิเวศศักดิ์สิทธิ์แล้ว เรายังมีทองคำและเงินเป็นสมบัติของเราเอง และเพราะความรักของเราที่มีต่อพระนิเวศของพระเจ้าของเรา เราขอมอบให้แก่พระนิเวศแห่งพระเจ้าของเรา ดังนี้
4. ทองคำสามพันตะลันต์ เป็นทองคำเมืองโอฟีร์ และเงินถลุงแล้วเจ็ดพันตะลันต์ เพื่อจะบุผนังพระนิเวศ
5. ทองคำสำหรับสิ่งที่ทำด้วยทองคำ และเงินสำหรับสิ่งที่ทำด้วยเงิน และเพื่องานทั้งสิ้นที่ช่างจะต้องทำด้วยมือ ใครบ้างเต็มใจที่จะถวายของพร้อมกับถวาย ตัวแด่พระเจ้าในวันนี้”
6. แล้วหัวหน้าของตระกูล บรรดาเจ้านายของเผ่า ทั้งนายพันนายร้อยและพนักงานดูแลราชการก็ถวาย ด้วยความเต็มใจ
7. เขาทั้งหลายถวายเพื่องานปรนนิบัติแห่งพระนิเวศของพระเจ้า เป็นทองคำห้าพันตะลันต์ และหนึ่งหมื่นดาริค เงินหนึ่งหมื่นตะลันต์ทองสัมฤทธิ์หนึ่งหมื่นแปดพันตะลันต์ และเหล็กหนึ่งแสนตะลันต์