20. ฝ่ายโอรนันกำลังนวดข้าวสาลีอยู่ ท่านหันมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายสี่คนของท่านที่อยู่กับท่านก็ซ่อนตัวเสีย
21. เมื่อดาวิดเสด็จมายังโอรนัน โอรนันมองเห็นดาวิด และออกไปจากลานนวดข้าว ถวายบังคมดาวิดด้วยซบหน้า ลงถึงดิน
22. และดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “จงให้ที่ลานนวดข้าวแก่เราเถิด เพื่อเราจะสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเจ้าบนนั้น จงให้แก่เราตามราคาเต็ม เพื่อว่าภัยพิบัตินั้น จะได้ระงับเสียจากประชาชน”
23. แล้วโอรนันกราบทูลดาวิดว่า “ขอทรงรับไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ และขอพระราชาเจ้านาย ของข้าพระบาทกระทำสิ่งที่พระองค์ทรงเห็นชอบเถิด นี่พ่ะย่ะค่ะ ข้าพระบาทขอถวายโคสำหรับเครื่องเผาบูชา และถวายเลื่อนนวดข้าวให้เป็นฟืน แล้วข้าวสาลีเป็นธัญญบูชา ข้าพระบาทขอถวายหมด”
24. แต่กษัตริย์ดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “หามิได้ แต่เราจะซื้อเอาตามราคาเต็ม เราจะไม่เอาของของเจ้าถวายพระเจ้า หรือถวายสิ่งที่เรามิได้เสียค่าเป็นเครื่องเผาบูชา”
25. ดาวิดจึงทรงชำระให้โอรนันเป็นทองคำน้ำหนัก หกร้อยเชเขลเพื่อที่นั้น
26. ดาวิดก็ทรงสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเจ้าที่นั่น และทรงถวายเครื่องเผาบูชาและเครื่องศานติบูชา และกราบทูลออกพระนามพระเยโฮวาห์ และพระเจ้าทรงตอบพระองค์ด้วยไฟจาก สวรรค์บนแท่นเครื่องเผาบูชา
27. แล้วพระเจ้าก็ทรงบัญชาทูตสวรรค์ และท่านก็เอาดาบใส่ฝักเสีย
28. ครั้งนั้น เมื่อดาวิดทรงเห็นว่าพระเจ้าทรง ตอบพระองค์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันคนเยบุส พระองค์ก็ทรงถวายสัตวบูชาที่นั่น
29. เพราะพลับพลาของพระเจ้าซึ่งโมเสสได้สร้างขึ้น ในถิ่นทุรกันดาร และแท่นเครื่องเผาบูชา ในเวลานั้นอยู่ในปูชนียสถานสูงที่กิเบโอน
30. แต่ดาวิดจะไปทูลถามพระเจ้าที่นั่นไม่ได้ เพราะพระองค์ทรงกลัวดาบของเทวทูตของพระเจ้า