2. ดาวิดจึงตรัสกับโยอาบและผู้บังคับบัญชากองทัพว่า “จงไปนับอิสราเอลตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาถึงเมืองดาน แล้วนำรายงานมาให้เรา เพื่อจะได้ทราบจำนวนรวมของเขาทั้งหลาย”
3. แต่โยอาบทูลว่า “ขอพระเจ้าทรงเพิ่มประชากรของพระองค์ อีกร้อยเท่าของที่มีอยู่แล้ว ข้าแต่พระราชาเจ้านายของข้าพระบาท แต่ประชาชนนี้ทั้งสิ้นเป็นผู้รับใช้ของ เจ้านายของข้าพระบาทมิใช่หรือ ไฉนเจ้านายของข้าพระบาทจึงรับสั่งเช่นนี้ ไฉนพระองค์จึงทรงนำกรรมชั่วมาสู่อิสราเอล”
4. แต่โยอาบขัดรับสั่งมิได้จึงจากไป และไปตลอดคนอิสราเอลทั้งสิ้น และกลับมายังเยรูซาเล็ม
5. และโยอาบถวายจำนวนประชาชนที่นับได้แก่ดาวิด ในอิสราเอลทั้งสิ้นมีหนึ่งล้านหนึ่งแสนคนที่ชักดาบ และในยูดาห์มีสี่แสนเจ็ดหมื่นคนที่ชักดาบ
6. แต่ในการนับนั้นท่านมิได้รวมเลวีและเบนยามิน เพราะว่าพระบัญชาของพระราชาเป็นที่น่าเกลียดแก่โยอาบ
7. แต่พระเจ้าไม่ทรงพอพระทัยในเรื่องนี้ และพระองค์ทรงลงโทษอิสราเอล
8. และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ได้ทำบาปใหญ่ยิ่งในการที่ข้าพระองค์ ได้กระทำสิ่งนี้ ข้าแต่พระองค์ ขอทรงให้อภัยความบาปชั่วของผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะข้าพระองค์ได้กระทำการอย่างโง่เขลามาก”
9. และพระเจ้าตรัสกับกาดผู้ทำนายของดาวิดว่า
10. “จงไปบอกดาวิดว่า ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราเสนอเจ้าสามประการจงเลือกเอาประการหนึ่ง เพื่อเราจะได้กระทำให้แก่เจ้า’ ”