17. ดาวิดทรงออกไปต้อนรับเขา และตรัสกับเขาว่า “ถ้าท่านทั้งหลายมาฉันมิตรเพื่อช่วยข้าพเจ้า จิตใจของข้าพเจ้าจะพันผูกติดกับท่าน แต่ถ้าเพื่อขายข้าพเจ้าให้แก่ปฏิปักษ์ของข้าพเจ้า แม้ว่าในมือของข้าพเจ้าไม่มีความผิดใดๆ ก็ขอพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราทั้งหลายทอดพระเนตร และทรงกล่าวโทษท่านทั้งหลายเถิด”
18. แล้วพระวิญญาณได้มาเหนืออามาสัย หัวหน้าของคนทั้งสามสิบนั้น และเขาทูลว่า“ข้าแต่ดาวิด ข้าพระบาททั้งหลายเป็นของฝ่าพระบาทและอยู่กับฝ่าพระบาทข้าแต่บุตรเจสซี สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ จงมีแก่ฝ่าพระบาทและสวัสดิภาพจงมีแก่ผู้ช่วยของฝ่าพระบาทเพราะว่าพระเจ้าทรงอุปถัมภ์ฝ่าพระบาท” แล้วดาวิดทรงรับเขาทั้งหลายไว้ และทรงตั้งให้เป็นนายทหารในกองทัพของพระองค์
19. คนเผ่ามนัสเสห์ด้วยได้หลบหนีไปเข้าฝ่ายดาวิดบ้าง เมื่อพระองค์ยกมากับคนฟีลิสเตีย เพื่อทำสงครามกับซาอูล (แต่พวกฝ่ายดาวิดมิได้ช่วยคนฟีลิสเตีย เพราะผู้ครอบครองของคนฟีลิสเตียได้หารือกัน และส่งพระองค์กลับไปเสีย บอกว่า “เขาจะหลบหนีไปคืนดีกับซาอูล นายของเขาโดยเอาหัวของเราไปด้วย”)
20. ขณะเมื่อพระองค์ไปยังศิกลาก คนมนัสเสห์เหล่านี้หลบหนีไปสมทบพระองค์คืออัดนาห์ โยซาบาด เยดียาเอล มีคาเอล โยซาบาด เอลีฮูและศิลเลธัย หัวหน้าบรรดากองพันในเผ่ามนัสเสห์
21. เขาทั้งหลายช่วยเหลือดาวิดต่อสู้พวกปล้น เพราะเขาทั้งหลายเป็นทแกล้วทหารทั้งสิ้น และเป็นผู้บังคับบัญชาในกองทัพ
22. ทุกๆวันมีคนมาเข้าฝ่ายดาวิด เพื่อจะช่วยเหลือพระองค์ จนเป็นกองทัพใหญ่อย่างกองทัพของพระเจ้า
23. ต่อไปนี้เป็นจำนวนทหารติดอาวุธ ผู้มาหาดาวิดในเมืองเฮโบรน เพื่อจะมอบราชอาณาจักรของซาอูลให้กับพระองค์ ตามพระวจนะของพระเจ้า
24. คนยูดาห์ที่ถือโล่และหอกมีหกพันแปดร้อย เป็นทหารติดอาวุธ
25. จากคนสิเมโอน มีทแกล้วทหารชำนาญศึกเจ็ดพันหนึ่งร้อย
26. จากคนเลวีสี่พันหกร้อย
27. เยโฮยาดาเป็นหัวหน้าพงศ์พันธุ์ของอาโรน มีคนมากับท่านสามพันเจ็ดร้อย
28. ศาโดกทแกล้วทหารหนุ่ม และคนจากตระกูลของเขาเองเป็นผู้บังคับ บัญชายี่สิบสองคน
29. จากคนเบนยามินญาติของซาอูลสามพันคน ซึ่งแต่ก่อนนี้จำนวนมากจงรักภักดีต่อราชวงศ์ซาอูล
30. จากคนเอฟราอิม ทแกล้วทหารแกล้วกล้าสองหมื่นแปดร้อยคน เป็นคนมีชื่อเสียงในตระกูลของเขา
31. จากคนมนัสเสห์กึ่งเผ่า หนึ่งหมื่นแปดพันคน ผู้ซึ่งเขาบ่งชื่อไว้ให้มาเชิญดาวิดไปเป็นกษัตริย์