34. “กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้ขย้ำเราพระองค์ได้เหวี่ยงเราลงสู่ความสับสนพระองค์ได้ทรงทำให้เรากลายเป็นไหเปล่าพระองค์ได้ทรงกลืนเราเหมือนงูพิษกินสิ่งโอชะของเราจนเต็มท้องแล้วสำรอกเราออกมา
35. ขอให้ความอำมหิตที่เรากับลูกหลานได้รับนั้นตกอยู่กับบาบิโลนเถิด”ชาวศิโยนกล่าวดังนั้นเยรูซาเล็มกล่าวว่า“ขอให้คนที่อาศัยอยู่ในบาบิโลนชดใช้ที่ทำให้เราสูญเสียเลือดเนื้อ”
36. ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้า ตรัสว่า“ดูเถิด เราจะให้ความเป็นธรรมแก่เจ้าและแก้แค้นให้เจ้าเราจะทำให้ทะเลและธารน้ำของบาบิโลนเหือดแห้ง
37. บาบิโลนจะเป็นซากปรักหักพังเป็นที่อยู่ของหมาในเป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่นเป็นที่ซึ่งไม่มีผู้ใดอยู่อาศัย
38. มวลประชากรของบาบิโลนร้องคำรามเหมือนสิงโตหนุ่มครวญครางเหมือนลูกสิงห์