3. ข้าพระองค์กินน้ำตาต่างอาหารทั้งวันทั้งคืนขณะที่ผู้คนพูดกับข้าพระองค์วันยังค่ำว่า“พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?”
4. ข้าพระองค์ยังจำสิ่งเหล่านี้ได้เมื่อข้าพระองค์ระบายความในใจออกมาจำได้ถึงครั้งที่ข้าพระองค์เคยไปร่วมกับฝูงชนนำขบวนสู่พระนิเวศของพระเจ้าด้วยเสียงโห่ร้องยินดีและขอบพระคุณพระเจ้าในเทศกาลฉลอง
5. จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย เหตุใดเจ้าจึงท้อแท้?เหตุใดจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายในข้าพเจ้า?จงหวังในพระเจ้าเพราะข้าพเจ้าจะยังคงสรรเสริญพระองค์พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้าและพระเจ้าของข้าพเจ้า