17. ชีวิตข้าพเจ้าขาดสันติสุขจนข้าพเจ้าลืมว่าความสุขเป็นอย่างไร
18. ข้าพเจ้าจึงว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญไปแล้วทั้งความหวังของข้าพเจ้าในพระยาห์เวห์ด้วย” ז (ซายิน)
19. การคิดถึงความทุกข์ยากและการพลัดบ้านของข้าพเจ้าเป็นบอระเพ็ดและของขม
20. ข้าพเจ้ายังคิดถึงเนืองๆและจิตใจข้าพเจ้าก็หดหู่
21. ข้าพเจ้าหวนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง ח (เฆท)