1. ใครเล่าจะเชื่อสิ่งที่เราป่าวประกาศ?พระกรของพระยาห์เวห์ทรงสำแดงแก่ผู้ใด?
2. เพราะท่านเจริญขึ้นเฉพาะพระพักตร์พระองค์อย่างต้นอ่อนและเหมือนรากที่แตกหน่อมาจากพื้นดินแห้งแล้งท่านไม่มีความงามหรือความสง่าที่จะให้พวกเรามองดูและไม่มีรูปลักษณ์ซึ่งจะให้เราพึงปรารถนา
3. ท่านถูกดูหมิ่นและถูกทอดทิ้งเป็นคนที่รับความเจ็บปวด และคุ้นเคยกับความทุกข์ยากและเป็นดั่งผู้ซึ่งคนทั้งหลายหันหน้าหนีท่านถูกดูหมิ่น และเราไม่ได้นับถือท่าน
4. แน่ทีเดียวท่านแบกความเจ็บไข้ของพวกเราและหอบความเจ็บปวดของเราไปกระนั้นพวกเรายังคิดว่าที่ท่านถูกตีคือถูกพระเจ้าทรงโบยตีและข่มใจ
5. แต่ท่านถูกแทงเพราะความทรยศของเราท่านบอบช้ำเพราะความบาปผิดของเราการตีสอนที่ตกบนท่านนั้นทำให้พวกเรามีสวัสดิภาพและที่ท่านถูกเฆี่ยนตีก็ทำให้เราได้รับการรักษา
6. เราทุกคนหลงทางไปเหมือนแกะต่างคนต่างหันไปตามทางของตนเองและพระยาห์เวห์ทรงวางความผิดบาปของเราทุกคนลงบนตัวท่าน
7. ท่านถูกบีบบังคับและถูกข่มใจถึงกระนั้นท่านก็ไม่ปริปากเหมือนลูกแกะที่ถูกนำไปฆ่าและเหมือนแกะที่เป็นใบ้ต่อหน้าผู้ตัดขนของมันเช่นใดท่านก็ไม่ปริปากของท่านเลยเช่นนั้น
8. ท่านถูกนำตัวไปด้วยการบังคับและการตัดสินและคนในยุคสมัยของท่านนั้น มีใครเล่าที่คิดว่าที่ท่านถูกตัดออกไปจากแผ่นดินของคนเป็นนั้นที่ท่านถูกตีนั้นเพราะการทรยศของชนชาติของข้าพเจ้า
9. และเขาจัดหลุมศพของท่านไว้กับคนอธรรมและเขาจัดท่านไว้กับเศรษฐีในความตายของท่านแม้ว่าท่านไม่ได้ทำการทารุณใดๆและไม่มีการหลอกลวงใดๆ ในปากของท่าน