5. แล้วเราจะสถาปนาราชบัลลังก์ของเจ้าเหนืออิสราเอลเป็นนิตย์ ดังที่เราได้กล่าวกับดาวิดบิดาของเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่ขาดทายาทที่จะนั่งบนบัลลังก์แห่งอิสราเอล’
6. แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายหรือลูกหลานหันไปจากการติดตามเรา และไม่ได้รักษาบัญญัติและกฎเกณฑ์ของเรา ซึ่งเราได้ตั้งไว้ต่อหน้าพวกเจ้า แต่ไปปรนนิบัติพระอื่นๆ และนมัสการพระเหล่านั้น
7. แล้วเราจะตัดอิสราเอลออกเสียจากแผ่นดินซึ่งเราได้ให้แก่พวกเขา และเราจะเหวี่ยงนิเวศซึ่งเราทำให้บริสุทธิ์เพื่อนามของเราไปจากสายตาของเรา และอิสราเอลจะเป็นคำเปรียบเปรย และเป็นขี้ปากในหมู่ชนชาติทั้งหลาย
8. และนิเวศนี้จะกลายเป็นกองสิ่งปรักหักพัง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ และจะเยาะเย้ยและกล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้และพระนิเวศนี้?’
9. แล้วพวกเขาจะตอบว่า ‘เพราะเขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา ผู้ทรงนำบรรพบุรุษของเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ และไปยึดถือพระอื่น อีกทั้งนมัสการและปรนนิบัติพระเหล่านั้น เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้มาเหนือเขาทั้งหลาย’ ”
10. ต่อมาเมื่อสิ้นยี่สิบปี ที่ซาโลมอนได้ทรงสร้างอาคารสองหลัง คือพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และพระราชวังของกษัตริย์
11. แล้วพระราชาซาโลมอนก็ประทานเมือง 20 เมืองในแผ่นดินกาลิลีแก่ฮีรามกษัตริย์แห่งไทระ เพราะฮีรามได้ส่งไม้สนสีดาร์ ไม้สนสามใบและทองคำให้แก่ซาโลมอน ตามที่พระองค์มีพระประสงค์
12. แต่เมื่อฮีรามเสด็จจากเมืองไทระเพื่อชมเมืองที่ซาโลมอนประทานแก่ท่าน เมืองเหล่านั้นไม่เป็นที่พอพระทัยท่าน
13. เพราะฉะนั้นท่านจึงว่า “น้องเอ๋ย เมืองที่ท่านให้เรานั้นเป็นเมืองอะไรอย่างนี้?” ท่านจึงเรียกเมืองเหล่านั้นว่า แผ่นดินคาบูลจนทุกวันนี้
14. ฮีรามได้ส่งทองคำหนักสี่ตันแก่พระราชา
15. นี่เป็นเรื่องแรงงานเกณฑ์ ซึ่งพระราชาซาโลมอนได้เกณฑ์ให้มาสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พระราชวังของพระองค์ ป้อมมิลโล กำแพงกรุงเยรูซาเล็ม เมืองฮาโซร์ เมืองเมกิดโด เมืองเกเซอร์
16. ฟาโรห์กษัตริย์อียิปต์ได้ทรงยกทัพขึ้นมา ยึดเมืองเกเซอร์และเอาไฟเผาเสีย อีกทั้งได้ฆ่าคนคานาอันซึ่งอยู่ในเมืองนั้น และได้ยกเมืองนั้นให้เป็นของขวัญแก่พระธิดาของท่าน ซึ่งเป็นพระมเหสีของซาโลมอน
17. ซาโลมอนทรงสร้างเมืองเกเซอร์ขึ้นใหม่ และสร้างเมืองเบธโฮโรนตอนล่าง
18. ทั้งเมืองบาอาลัทและเมืองทามาร์ในถิ่นทุรกันดาร ในแผ่นดินนั้น
19. ทั้งบรรดาเมืองคลังหลวงที่ซาโลมอนมีอยู่ และเมืองทั้งหลายสำหรับรถรบของพระองค์ และเมืองทั้งหลายสำหรับทหารม้าของพระองค์ และสิ่งใดๆ ซึ่งซาโลมอนมีพระประสงค์จะสร้างในกรุงเยรูซาเล็ม ในเลบานอน และทั่วแผ่นดินอยู่ในอาณาจักรของพระองค์
20. ประชาชนทั้งหมดที่เหลืออยู่และไม่ใช่คนอิสราเอลได้แก่ คนอาโมไรต์ คนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส
21. ลูกหลานของพวกเขาที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน ซึ่งคนอิสราเอลไม่สามารถจะทำลายให้สิ้นได้ ซาโลมอนก็ทรงเกณฑ์ให้เป็นทาสแรงงานอยู่จนทุกวันนี้
22. แต่คนอิสราเอลนั้น ซาโลมอนไม่ได้ทรงทำให้เป็นทาส เพราะเขาทั้งหลายเป็นทหาร เป็นข้าราชการ เป็นผู้บังคับบัญชา เป็นนายทหาร เป็นผู้บังคับการรถรบ และเป็นทหารม้าของพระองค์