7. แต่มนุษย์เกิดมาเพื่อแก่ความยากลำบากอย่างประกายไฟย่อมปลิวขึ้นบน
8. “ส่วนข้า ข้าจะแสวงหาพระเจ้าและข้าจะมอบเรื่องราวของข้ากับพระเจ้า
9. ผู้ทรงกระทำการใหญ่เหลือที่จะหยั่งรู้ได้และการอัศจรรย์อย่างนับไม่ถ้วน
10. พระองค์ประทานฝนบนแผ่นดินโลกและทรงส่งน้ำมาบนไร่นา
11. พระองค์ทรงตั้งคนต่ำไว้บนที่สูงและบรรดาคนที่ไว้ทุกข์ก็ทรงยกขึ้นให้ปลอดภัย
12. พระองค์ทรงขัดขวางอุบายของเจ้าเล่ห์เพื่อมือของเขาจะได้ทำไม่สำเร็จ
13. พระองค์ทรงจับคนฉลาดด้วยอุบายของเขา เองและโครงการของคนหลักแหลมก็สิ้นลงโดยด่วน
14. เขาประสบความมืดในเวลากลางวันและคลำไปในเที่ยงวันเหมือนอย่างกลางคืน
15. แต่พระองค์ทรงช่วยจากดาบปากของเขาและคนขัดสนจากมือของคนมีกำลัง
16. คนจนจึงมีความหวังและความอยุติธรรมก็ปิดปากของตน
17. “ดูเถิด มนุษย์คนใดที่พระเจ้าทรงติเตือนก็เป็นสุขเพราะฉะนั้นอย่าดูหมิ่นการตีสอนขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
18. เพราะพระองค์ทรงให้บาดเจ็บ แต่พระองค์ทรงพันแผลให้พระองค์ทรงโบยตี แต่พระหัตถ์ของพระองค์ทรงรักษา