35. “ถ้าพี่น้องของเจ้ายากจนลงและเลี้ยงตัวเอง อยู่กับเจ้าไม่ได้ เจ้าจะต้องเลี้ยงดูเขาให้เขาอยู่กับเจ้าอย่าง คนต่างด้าวและคนที่อาศัยอยู่
36. อย่าเอาดอกเบี้ยหรือเงินเพิ่มอะไรจากเขา แต่จงยำเกรงพระเจ้า เพื่อว่าพี่น้องของเจ้าจะอยู่ใกล้ชิดกับเจ้าได้
37. เจ้าอย่าให้เขายืมเงินด้วยคิดดอกเบี้ย หรือขายอาหารด้วยเอากำไรจากเขา
38. เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งนำเจ้าออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อยกแผ่นดินคานาอันให้แก่เจ้า และที่จะเป็นพระเจ้าของเจ้า
39. “ถ้าพี่น้องของเจ้ายากจนลงอยู่ใกล้ชิดเจ้า และขายตัวให้แก่เจ้า เจ้าอย่าให้เขาทำงานเป็นทาส
40. ให้เขาอยู่กับเจ้าอย่างลูกจ้างหรือคนที่อาศัยอยู่ด้วย ให้เขาปรนนิบัติเจ้าไปถึงปีเสียงเขาสัตว์
41. แล้วเขาและลูกหลานของเขาจะออกไป จากเจ้ากลับไปสู่ตระกูลของเขา และกลับไปอยู่ในที่ดินของบิดาของเขา
42. เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็น คนใช้ของเราที่เราพาออกจากอียิปต์ เขาจะขายตัวเป็นทาสไม่ได้
43. เจ้าอย่าข่มขี่เขาให้ลำบาก แต่จงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า
44. ส่วนทาสชายหญิงซึ่งจะมีได้นั้น เจ้าจะซื้อทาสชายหญิงจากท่ามกลางบรรดา ประชาชาติที่อยู่ข้างเคียงเจ้าก็ได้
45. เจ้าจะซื้อจากคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ ในหมู่พวกเจ้าทั้งครอบครัวของเขา ซึ่งเป็นคนเกิดในแผ่นดินของเจ้า และเขาจะตกเป็น ทรัพย์สินของเจ้าก็ได้
46. เจ้าจะทำพินัยกรรมยกเขาให้แก่ บุตรหลานของเจ้าให้เป็นมรดกแก่เขาเป็นกรรมสิทธิ์ เป็นนิตย์ก็ได้ เจ้าใช้เขาได้อย่างทาส แต่เจ้าทั้งหลายอย่าปกครองพี่น้องคนอิสราเอลด้วย ความรุนแรง
47. “ถ้าคนต่างด้าวหรือคนที่อาศัยอยู่กับเจ้ามั่งมีขึ้น และพี่น้องของเจ้าที่อยู่กับเขายากจนลง และขายตัวให้แก่คนต่างด้าวหรือผู้ที่อาศัยอยู่กับ เจ้านั้นหรือขายให้แก่ญาติคนหนึ่งคนใดของคนต่างด้าวนั้น