32. พระเจ้าตรัสว่าดูเถิด เราต่อสู้คนเหล่านั้นที่เผยความฝันเท็จ และผู้ซึ่งบอกและนำประชากรของเราให้หลงไป โดยคำมุสาและคำโอ้อวดของเขา เมื่อเรามิได้ใช้เขาหรือสั่งเขา เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่เป็นประโยชน์แก่ชนชาตินี้อย่างใดเลย พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
33. “เมื่อมีประชาชนคนหนึ่งคนใดหรือผู้เผยพระวจนะคนใด หรือปุโรหิตคนใดถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นครุวาทของพระเจ้า เจ้าจงตอบเขาว่า ‘พระเจ้าตรัสว่า เจ้าทั้งหลายนั่นแหละเป็นครุวาท และเราจะโยนเจ้าไปเสีย
34. และส่วนผู้เผยพระวจนะ ปุโรหิตหรือประชาชนผู้หนึ่งผู้ใดซึ่งพูดว่า ‘ครุวาทของพระเจ้า’ เราจะลงโทษผู้นั้นและครัวเรือนของเขา
35. เจ้าทั้งหลายจงพูดดังนี้ คือทุกคนพูดกับเพื่อนบ้าน ของตนหรือทุกคนพูดกับพี่น้องของตนว่า ‘พระเจ้าตอบว่ากระไร’ หรือ ‘พระเจ้าทรงลั่นวาจาว่ากระไร’
36. แต่เจ้าทั้งหลายอย่าเอ่ยว่า ‘ครุวาทของพระเจ้าอีกเลย เพราะว่าครุวาทนั้นเป็นคำของแต่ละคน และเจ้าได้ผันแปรพระวจนะของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ พระเจ้าจอมโยธาพระเจ้าของเรา
37. เจ้าจงกล่าวกับผู้เผยพระวจนะดังนี้ว่า ‘พระเจ้าทรงตอบท่านว่ากระไร’ หรือ ‘พระเจ้าทรงลั่นวาจาว่ากระไร’
38. แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายพูดว่า ‘ครุวาทของพระเจ้า’ ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า’ เพราะเจ้าทั้งหลายได้กล่าวคำเหล่านี้ว่า “ครุวาทของพระเจ้า” เมื่อเราใช้ไปหาเจ้าทั้งหลายเราว่า “เจ้าอย่าพูดว่า‘ครุวาทของพระเจ้า
39. เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะยกเจ้าทั้งหลายขึ้นเป็นแน่ และโยนเจ้าไปเสียจากหน้าเรา ทั้งเจ้าและเมืองซึ่งเราได้ให้แก่เจ้าและแก่บรรพบุรุษของเจ้า
40. และเราจะนำความถูก ตำหนิเป็นนิตย์และความอายเนืองนิตย์มาเหนือเจ้าทั้งหลาย ซึ่งจะลืมเสียไม่ได้เลย’ ”