10. ให้อาโรนทำการบูชาไถ่บาปที่เชิงงอนปีละหน ให้เขาทำการลบมลทินแท่นนั้นปีละหนด้วยเลือดของ เครื่องบูชาไถ่บาปลบมลทินตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า แท่นนั้นจะบริสุทธิ์ที่สุดแด่พระเจ้า”
11. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
12. “เมื่อเจ้าจะจดสำมะโนครัวชนชาติอิสราเอล จงให้เขาต่างนำทรัพย์สินมาถวายพระเจ้าเป็นค่าไถ่ ชีวิตเมื่อเจ้านับจำนวนเขา เพื่อจะมิได้เกิดภัยพิบัติขึ้นในหมู่พวกเขาเมื่อเจ้านับเขา
13. ทุกคนที่ขึ้นทะเบียนสำมะโนครัว จะต้องถวายของอย่างนี้ คือเงินครึ่งเชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ (เชเขลหนึ่งมียี่สิบเก-ราห์) ครึ่งเชเขลเป็นเงินถวายแด่พระเจ้า
14. ทุกๆคนที่ขึ้นทะเบียนสำมะโนครัว อายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป ให้นำเงินมาถวายพระเจ้า
15. เมื่อเจ้าทั้งหลายนำเงินมาถวายพระเจ้า เพื่อจะได้ไถ่ชีวิตของเจ้าทั้งหลายนั้น สำหรับคนมั่งมีก็อย่าถวายเกิน และสำหรับคนจนก็อย่าให้น้อยกว่าครึ่งเชเขล
16. จงเก็บเงินค่าไถ่จากชนชาติอิสราเอล และจงกำหนดเงินไว้ใช้จ่ายในเต็นท์นัดพบ เพื่อพระเจ้าจะได้ทรงระลึกถึงชนชาติอิสราเอล สำหรับการไถ่ชีวิตของเจ้าทั้งหลาย”
17. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
18. “เจ้าจงทำขันทองสัมฤทธิ์และพานรองขัน ทองสัมฤทธิ์ด้วย สำหรับล้างชำระ จงตั้งขันนั้นไว้ระหว่างเต็นท์นัดพบและแท่นบูชา แล้วจงตักน้ำใส่ไว้ในขันนั้น
19. ให้อาโรนและบุตรชายของเขาใช้ล้างมือและเท้า
20. เมื่อเขาจะเข้าไปในเต็นท์นัดพบเขาจะต้อง ชำระด้วยน้ำเพื่อจะไม่ตาย เมื่อเขาเข้ามาใกล้แท่นทำการปรนนิบัติ คือถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระเจ้า
21. จงให้เขาล้างมือและเท้าเพื่อจะมิได้ตาย และให้เป็นกฎเกณฑ์เนืองนิตย์ประจำตัวเขา คืออาโรนกับเชื้อสายของเขาตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขา”
22. ยิ่งกว่านั้น พระเจ้ายังตรัสกับโมเสสว่า
23. “จงเอาเครื่องเทศพิเศษคือมดยอบน้ำ ซึ่งหนักห้าร้อยเชเขล และอบเชยหอมกึ่งจำนวน คือสองร้อยห้าสิบเชเขล และตะไคร้สองร้อยห้าสิบเชเขล
24. และการบูรห้าร้อย ตามเชเขลของสถานนมัสการ และน้ำมันมะกอกเทศหนึ่งฮิน
25. เจ้าจงเอาสิ่งเหล่านี้มาทำเป็นน้ำมันเจิมอันศักดิ์สิทธิ์ เป็นน้ำหอมปรุงตามศิลปช่างปรุงน้ำมันนั้นจะเป็น น้ำมันเจิมอันบริสุทธิ์