17. ผู้สื่อสารไม่ดีก็เอาคนจุ่มลงไปในความลำบากแต่ทูตที่ซื่อสัตย์นำการรักษามาให้
18. ความยากจนและความอดสูมาถึงบุคคลที่เพิกเฉยต่อ คำเตือนสติแต่บุคคลที่สนใจคำตักเตือนก็ได้รับเกียรติ
19. ความปรารถนาที่สำเร็จเป็นของหวานสำหรับวิญญาณแต่ที่จะหันเสียจากความชั่วร้ายเป็นสิ่งน่าเกลียด น่าชังของคนโง่
20. บุคคลที่เดินกับปราชญ์ ก็กลายเป็นคนฉลาดแต่เพื่อนฝูงของคนโง่จะรับภยันตราย
21. ความเคราะห์ร้ายตามติดคนบาปแต่ความเจริญรุ่งเรืองให้บำเหน็จแก่คนชอบธรรม
22. คนดีก็ละมรดกไว้ให้แก่หลานๆแต่ทรัพย์ศฤงคารของคนบาปนั้นส่ำสมไว้ให้คนชอบธรรม