5. ข้าแต่พระเจ้า เขาขยี้ประชากรของพระองค์และทำมรดกของพระองค์ให้ทุกข์ยาก
6. เขาสังหารแม่ม่ายและคนต่างด้าวและกระทำฆาตกรรมลูกกำพร้า
7. และเขากล่าวว่า “พระเจ้าไม่แลเห็นพระเจ้าของยาโคบไม่หยั่งรู้”
8. คนเขลาที่สุดของประชาชนเอ๋ย จงเข้าใจเถิดคนโง่ทั้งหลาย เมื่อไรเจ้าจึงจะฉลาด
9. พระองค์ผู้ทรงปลูกหู พระองค์จะไม่ทรงได้ยินหรือพระองค์ผู้ทรงปั้นตา พระองค์จะไม่ทรงเห็นหรือ
10. พระองค์ผู้ทรงตีสอนบรรดาประชาชาติ พระองค์จะไม่ทรงขนาบหรือคือพระองค์ผู้ทรงสอนความรู้ให้มนุษย์
11. พระเจ้าทรงทราบความคิดของมนุษย์ว่าเป็นแต่เพียงลมหายใจ
12. ข้าแต่พระเจ้า คนที่พระองค์ทรงตีสอนนั้น ก็เป็นสุขคือคนที่พระองค์ทรงสอนด้วยพระธรรมของพระองค์
13. เพื่อจะให้เขาพักจากวันลำบากจนกว่าจะขุดบ่อไว้ให้คนอธรรม
14. เพราะพระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งประชากรของพระองค์พระองค์จะไม่ทรงสละมรดกของพระองค์
15. เพราะความยุติธรรมจะกลับไปหาความชอบธรรมและบรรดาคนเที่ยงธรรมในใจจะติดตามไป
16. ผู้ใดลุกขึ้นต่อต้านคนโหดร้ายแทนพระเจ้าผู้ใดยืนต่อสู้คนกระทำความชั่วแทนพระเจ้า
17. ถ้าพระเจ้ามิใช่ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้าวิญญาณของข้าพเจ้าคงอยู่ในความสงัดในป่าช้า
18. เมื่อข้าพเจ้าได้คิดว่า “เท้าของข้าพลาด”ข้าแต่พระเจ้า ความรักมั่นคงของพระองค์ยึดข้าพระองค์ไว้
19. เมื่อความกังวลในใจของข้าพระองค์มีมากการเล้าโลมของพระองค์ก็หนุนจิตใจของ ข้าพระองค์ให้ชื่นบาน