51. คนโอหังเย้ยหยันข้าพระองค์ยิ่งนักแต่ข้าพระองค์ไม่หันเสียจากพระธรรมของพระองค์
52. เมื่อข้าพระองค์คิดถึงกฎหมายของพระองค์แต่โบราณกาลข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ได้รับความเล้าโลมใจ
53. ความกริ้วอันเร่าร้อนฉวยข้าพระองค์ไว้ เพราะเหตุคนอธรรมผู้ละทิ้งพระธรรมของพระองค์
54. กฎเกณฑ์ของพระองค์ได้เป็นบทเพลงของข้าพระองค์ในเรือนที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่นั้น
55. ข้าแต่พระเจ้า ในกลางคืนข้าพระองค์ ระลึกถึงพระนามของพระองค์และปฏิบัติตามพระธรรมของพระองค์
56. พระพรนี้ได้ตกมายังข้าพระองค์คือที่ข้าพระองค์รักษาข้อบังคับของพระองค์ไว้(ซ)
57. พระเจ้าทรงเป็นส่วนของข้าพระองค์ข้าพระองค์สัญญาที่จะปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์
58. ข้าพระองค์วอนขอความโปรดปรานของพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจของข้าพระองค์ขอทรงกรุณาแก่ข้าพระองค์ตามพระดำรัสของพระองค์
59. เมื่อข้าพระองค์คิดถึงทางทั้งหลายของข้าพระองค์ข้าพระองค์หันเท้าของข้าพระองค์ไปสู่บรรดา พระโอวาทของพระองค์
60. ข้าพระองค์รีบไม่ล่าช้าที่จะปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์
61. แม้บ่วงของคนอธรรมดักข้าพระองค์ข้าพระองค์ไม่ลืมพระธรรมของพระองค์
62. พอเที่ยงคืน ข้าพระองค์ลุกขึ้นโมทนาพระคุณพระองค์เนื่องด้วยกฎหมายอันชอบธรรมของพระองค์
63. ข้าพระองค์เป็นเพื่อนกับทุกคนผู้ยำเกรงพระองค์กับผู้ที่ปฏิบัติตามข้อบังคับของพระองค์