ข้าพ‌เจ้าจึงรำ‌พึงว่า “เคราะห์กรรมอันใดเกิดแก่คนเขลาฉัน‍ใด ก็คงจะเกิดกับตัวข้าพ‌เจ้าฉันนั้น ถ้ากระ‌นั้นแล้วข้าพ‌เจ้าจะมีสติปัญ‌ญามาก‍มายทำไมเล่า” ข้าพ‌เจ้าจึงรำ‌พึงว่าเรื่องนี้ก็อนิจ‌จังเหมือนกัน