7. ขอเสด็จกลับไปทูลเยโรโบอัมว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า “เพราะเราได้เชิดชูเจ้าขึ้นจากประชากร และได้กระทำให้เจ้าเป็นประมุขเหนือ อิสราเอลประชากรของเรา
8. และได้ฉีกราชอาณาจักรจากราชวงศ์ของดาวิดมา ให้แก่เจ้า และถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่เป็นเหมือนดาวิดผู้รับใช้ของเรา ผู้ได้รักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา และติดตามเราด้วยสุดจิตใจของเขา กระทำสิ่งซึ่งเป็นที่ถูกต้องพอตาของเรา
9. แต่เจ้าได้กระทำชั่วยิ่งกว่าคนทั้งปวงที่อยู่ก่อนเจ้า และได้ไปสร้างพระอื่นและรูปหล่อ และได้กระทำให้เราโกรธ และได้เหวี่ยงเราไว้เสียเบื้องหลังของเจ้า
10. เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือราชวงศ์ของเยโรโบอัม และจะตัดชายทุกคนเสียจากเยโรโบอัม ทั้งทาสและเสรีชนในอิสราเอล และจะผลาญราชวงศ์เยโรโบอัมเสียอย่าง สิ้นเชิง อย่างที่คนเผามูลสัตว์ให้ไหม้จนสิ้น
11. ผู้ใดในวงศ์เยโรโบอัมที่ตายในเมือง สุนัขจะกิน และผู้ใดที่ตายในทุ่ง นกในอากาศจะกิน เพราะพระเจ้าทรงลั่นพระวาจาไว้” ’
12. เพราะฉะนั้นขอเชิญเสด็จกลับไปยังพระตำหนักของพระนาง เมื่อพระบาทของฝ่าพระบาทเหยียบเมือง กุมารนั้นก็จะถึงแก่มรณา
13. และอิสราเอลทั้งปวงจะไว้ทุกข์ให้เธอ และจะฝังศพเธอไว้ เพราะเธอผู้เดียวเท่านั้นในวงศ์เยโรโบอัม ที่จะไปถึงหลุมศพ เพราะในตัวเธอนั้นยังเห็น บางสิ่งที่พอพระทัยพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ในราชวงศ์ของเยโรโบอัม
14. ยิ่งกว่านั้นอีก พระเจ้าจะทรงตั้งกษัตริย์อีกองค์หนึ่งเหนืออิสราเอล เพื่อพระองค์ผู้ซึ่งจะกำจัดราชวงศ์ของเยโรโบอัม เสียในวันนี้
15. และแต่นี้ต่อไปพระเจ้าจะทรงตีอิสราเอล ดุจไม้อ้อสั่นอยู่ในน้ำ และจะทรงถอนรากอิสราเอลออกเสียจากแผ่นดินอันดีนี้ ซึ่งพระองค์ทรงยกให้แก่บรรพบุรุษของเขา และกระจายเขาไปฟากตะวันออกของแม่น้ำยูเฟรติส เพราะเขาทั้งหลายได้สร้างอาเชริมของเขา เป็นเหตุให้พระเจ้าทรงพระพิโรธ