16. Зато не посустајемо. Него, ако се споља и распадамо, изнутра се из дана у дан обнављамо.
17. Јер, наша незнатна, тренутна невоља доноси нам вечну славу која је неизмерно надмашује.
18. Ми се не усредсређујемо на видљиво, него на невидљиво, јер видљиво је привремено, а невидљиво вечно.