19. Hidhnin dhè mbi kokë e thërrisnin, duke qarë e duke vajtuar:“Mjerë! Mjerë qyteti i madh,me pasurinë e të cilit u pasuruan të gjithë ata që kishin anije në det!Mjerë, sepse u shkretua për një orë.”
20. Gëzohu për shkatërrimin e saj, o qiell!Gëzohuni edhe ju besimtarë të Krishtit, apostuj e profetë,se Perëndia e gjykoi për të keqen që ju bëri».
21. Pastaj një engjëll i fuqishëm ngriti një gur të madh sa një gur mulliri, e hodhi në det dhe tha:«Po kaq furishëm do të hidhet tejedhe Babilonia, qyteti i madh,dhe nuk do të gjendet kurrë më.
22. Tingulli i harpave dhe i muzikantëve,fyelltarëve e trumbetarëve,nuk do të dëgjohet më te ti.Asnjë mjeshtër, i çfarëdo mjeshtërienuk do të gjendet më atydhe zhurma e mulliritnuk do të dëgjohet më kurrë.
23. Drita e pishtaritnuk do të ndriçojë mëdhe nuk do të dëgjohet mëas zë dhëndri dhe as zë nuseje.Tregtarët e tu ishin të mëdhenjtë e tokësdhe me magjinë tënde u mashtruan të gjitha kombet.
24. Në ty u gjet gjak profetësh, e besimtarësh të Krishtitdhe gjaku i të gjithë atyre që u vranë mbi tokë».