22. Kështu Moisiu u edukua me tërë dijen e egjiptianëve dhe ishte i fuqishëm në fjalë e në vepra.
23. Kur mbushi dyzet vjeç, i lindi në zemër dëshira të shkonte të shihte vëllezërit e vet, bijtë e Izraelit.
24. Aty pa dikë të cilit po i bënin padrejtësi. Ai e mbrojti të shtypurin dhe mori shpagim duke vrarë egjiptianin.
25. Moisiu mendonte se vëllezërit e vet do ta kuptonin se Perëndia po i shpëtonte me anë të tij, por ata nuk e kuptuan.
26. Të nesërmen shkoi te disa izraelitë që po grindeshin e u përpoq t’i pajtonte duke u thënë: “Burra, ju jeni vëllezër. Pse i bëni padrejtësi njëri-tjetrit?”.
27. Por ai që po i bënte padrejtësi tjetrit, e shtyu Moisiun e i tha: Kush të caktoi ty prijës e gjykatës mbi ne?
28. A do të më vrasësh edhe mua, sikurse vrave dje egjiptianin?
29. Kur dëgjoi këtë, Moisiu u largua e jetoi si i huaj në dheun e Madianit, ku i lindën dy bij.
30. Pasi kaluan dyzet vjet, Moisiut iu shfaq një engjëll në shkretëtirën e Malit të Sinait, në flakën e një shkurreje që po digjej.
31. Kur e pa, Moisiu u çudit me këtë pamje. Ndërsa po afrohej për të parë më mirë, zëri i Zotit tha: