31. Kur u lutën ata, vendi ku ishin mbledhur së bashku u trondit. Atëherë u mbushën me Shpirtin e Shenjtë dhe shpallën me guxim fjalën e Perëndisë.
32. Të gjithë ata që kishin besuar, ishin në një zemër e në një shpirt dhe askush nuk i quante të vetat gjërat që kishte, por gjithçka e kishin të përbashkët.
33. Apostujt dëshmonin me shumë fuqi për ngjalljen e Zotit Jezu dhe Perëndia u jepte shumë hir të gjithëve.
34. Mes tyre nuk kishte asnjë nevojtar, sepse ata që kishin toka apo shtëpi, i shisnin dhe fitimin e sillnin
35. dhe ua dorëzonin apostujve. Pastaj apostujt i jepnin secilit sipas nevojës.
36. Edhe Jozefi, një levit i lindur në Qipro, të cilit apostujt i kishin vënë emrin Barnabë, që do të thotë «bir i ngushëllimit»,
37. shiti një arë të vetën dhe paratë i solli e ua dorëzoi apostujve.