Dhjata e Re

Veprat 4:3-20 Së Bashku (ALNT)

3. Atëherë i kapën e i mbajtën në burg deri të nesërmen, meqë tashmë ishte mbrëmje.

4. Shumë prej atyre që e kishin dëgjuar fjalën e Pjetrit, besuan dhe numri i burrave që besuan arriti në rreth pesë mijë.

5. Të nesërmen krerët e judenjve, pleqtë dhe skribët, u mblodhën në Jerusalem

6. me kryepriftin Hana, me Kajafën, Gjonin, Aleksandrin e të gjithë ata të familjes kryepriftërore.

7. Ndërsa Pjetri e Gjoni qëndronin në këmbë në mes tyre, ata i pyetën: «Me ç’fuqi apo në emër të kujt e bëtë këtë gjë?».

8. Atëherë Pjetri, i mbushur me Shpirtin e Shenjtë, u tha:«Krerë të popullit e pleq të Izraelit,

9. ju po na merrni në pyetje sot për një vepër të mirë që i kemi bërë një të sëmuri dhe doni të dini sesi u shërua ky njeri.

10. Dijeni, pra, të gjithë ju e mbarë populli i Izraelit se ky njeri që po qëndron para jush, është shëruar në emrin e Jezu Krishtit të Nazaretit, të cilin ju e kryqëzuat e Perëndia e ngjalli prej të vdekurve.

11. Jezui është guri që ju ndërtuesit e hodhët tej e që u bë guri i qoshes.

12. Shpëtimi nuk vjen nga askush tjetër dhe njerëzve nuk u është dhënë asnjë emër tjetër nën qiell, përmes të cilit do të mund të shpëtoheshim».

13. Kur panë guximin e Pjetrit e të Gjonit, e kur u kujtuan se këta ishin njerëz pa shkollë e të thjeshtë, ata u habitën, sepse i njihnin dhe e dinin se kishin qenë me Jezuin.

14. Pastaj panë se njeriu që ishte shëruar po rrinte me ta, por nuk kishin çfarë të thoshin.

15. Megjithatë, i urdhëruan të dilnin nga sinedri e filluan të këshilloheshin me njëri-tjetrin

16. e të thoshin: «Ç’të bëjmë me këta njerëz? Të gjithë banorët e Jerusalemit e dinë mirë se përmes tyre është bërë një mrekulli që duket qartë dhe ne nuk mund ta mohojmë.

17. Por, që kjo gjë të mos përhapet më shumë në popull, t’i kërcënojmë që të mos i flasin më njerëzve në emër të Jezuit».

18. Atëherë i thirrën dhe i urdhëruan që të mos flisnin e të mos mësonin kurrsesi njerëzit në emër të Jezuit.

19. Por Pjetri e Gjoni u përgjigjën: «Gjykojeni vetë nëse është e drejtë para Perëndisë t’ju dëgjojmë ju apo Perëndinë?

20. Ne nuk mund të rrimë pa folur për ato që kemi parë e dëgjuar».

Lexoni kapitullin e plotë Veprat 4