28. që të bënte ato që dora jote e vullneti yt kishte paracaktuar të ndodhnin.
29. E tani, o Zot, shikoji kërcënimet e tyre dhe bëj që shërbëtorët e tu ta flasin fjalën tënde me plot guxim.
30. Shtrije dorën tënde për të shëruar e bëj që të ndodhin mrekulli e shenja përmes emrit të Jezuit, shërbëtorit tënd të shenjtë».
31. Kur u lutën ata, vendi ku ishin mbledhur së bashku u trondit. Atëherë u mbushën me Shpirtin e Shenjtë dhe shpallën me guxim fjalën e Perëndisë.
32. Të gjithë ata që kishin besuar, ishin në një zemër e në një shpirt dhe askush nuk i quante të vetat gjërat që kishte, por gjithçka e kishin të përbashkët.