Dhjata e Re

Veprat 20:7-26 Së Bashku (ALNT)

7. Të dielën ndërsa ishim mbledhur për thyerjen e bukës, Pali po u fliste atyre dhe, meqë do të nisej të nesërmen, e zgjati fjalimin deri në mesnatë.

8. Dhoma e sipërme ku ishim mbledhur, ishte shumë e ndriçuar.

9. Ndërsa Pali vazhdonte të fliste, një djalosh me emrin Eutik, ishte ulur në dritare, ku e zuri një gjumë i thellë. Ai ra nga kati i tretë dhe e gjetën të vdekur.

10. Atëherë Pali zbriti poshtë, u përkul mbi djaloshin, e mori në krahë dhe tha: «Mos u shqetësoni, se nuk ka vdekur».

11. Pastaj u ngjit lart, theu bukën dhe hëngri prej saj. Dhe, pasi u foli deri në agim, u nis.

12. Ata e çuan djaloshin shëndoshë e mirë në shtëpi dhe kjo i ngushëlloi shumë.

13. Ne u nisëm më përpara për të hipur në anije dhe lundruam për në Asos, ku duhej të merrnim Palin, sepse ai vetë kishte vendosur që të shkonte atje më këmbë.

14. Kur u takuam në Asos, e morëm Palin me vete dhe shkuam në Mitilenë.

15. Të nesërmen, lundruam prej aty dhe arritëm përballë Kiosit. Ditën tjetër arritëm në Samos dhe të nesërmen mbërritëm në Milet.

16. Pali kishte vendosur ta shmangnim Efesin gjatë lundrimit, që të mos humbiste kohë në Azi. Kishte shumë dëshirë që, po të ishte e mundur, të ishte në Jerusalem ditën e Rrëshajëve.

17. Nga Mileti Pali u çoi fjalë pleqve të kishës në Efes që ta takonin.

18. Kur erdhën ata, Pali u tha:«Ju e dini sesi kam jetuar me ju gjatë gjithë kohës që nga dita e parë që shkela në Azi,

19. duke i shërbyer Zotit me shumë përulësi e lot, nëpër sprovat që hoqa për shkak të sulmeve të judenjve.

20. Ju e dini që nuk ju kam fshehur asgjë, por ju kam predikuar dhe ju kam mësuar hapur e nëpër shtëpitë tuaja gjithçka që ishte e dobishme për ju.

21. Unë u kam predikuar si judenjve, edhe paganëve që të pendohen para Perëndisë e të besojnë në Zotin tonë Jezu.

22. Dhe tani, i shtyrë nga Shpirti i Shenjtë, po shkoj në Jerusalem, pa e ditur se çfarë do të më ndodhë atje.

23. Shpirti i Shenjtë më ka dëshmuar në çdo qytet se më presin prangat dhe vuajtjet.

24. Megjithatë, për mua nuk ka rëndësi jeta ime, por rëndësi ka të përfundoj vrapimin që kam nisur dhe shërbesën që kam marrë nga Zoti Jezu për të dëshmuar ungjillin e hirit të Perëndisë.

25. Unë kam ardhur te ju dhe ju predikova për mbretërinë e Perëndisë, por tani unë e di se asnjëri prej jush nuk do të më shohë më.

26. Prandaj sot po ju them se unë nuk kam faj nëse ndonjëri nga ju humbet,

Lexoni kapitullin e plotë Veprat 20