Dhjata e Re

Veprat 2:26-39 Së Bashku (ALNT)

26. Prandaj u gëzua zemra ime, gjuha ime u ngazëllye e trupi im do të prehet në shpresë,

27. se ti nuk do ta braktisësh në ferr shpirtin tim as nuk do të lejosh të Shenjtin tënd të shohë kalbjen.

28. Ti më ke treguar udhët e jetës e do të më mbushësh me gëzim në praninë tënde.

29. Vëllezër, më duhet t’ju flas haptas për patriarkun David, i cili vdiq, u varros dhe varri i tij gjendet këtu deri më sot.

30. Meqë ai ishte profet, e dinte se Perëndia i ishte betuar se do të vendoste mbi fronin e tij një pasardhës të vetin.

31. Duke e parashikuar këtë gjë, ai tha për ngjalljen e Krishtit: ai nuk u braktis në ferr, dhe trupi i tij nuk e pa kalbjen.

32. Këtë Jezu, Perëndia e ngjalli dhe për këtë gjë ne të gjithë jemi dëshmitarë.

33. Ai është lartësuar në të djathtën e Perëndisë, ka marrë nga Ati Shpirtin e Shenjtë, që Perëndia na kishte premtuar dhe na e ka dhuruar ne, siç po e shihni dhe po e dëgjoni.

34. Megjithëse Davidi nuk është ngjitur në qiell, ai thotë: I tha Zoti Zotit tim: ulu në të djathtën time

35. derisa të t’i vë armiqtë e tu si shtrojë të këmbëve të tua.

36. Le ta dijë, pra, me siguri e tërë shtëpia e Izraelit, se atë Jezu që ju e kryqëzuat, Perëndia e bëri Zot e Krisht».

37. Atyre që i dëgjuan këto, iu trondit zemra dhe i thanë Pjetrit e apostujve të tjerë: «Ç’duhet të bëjmë, o vëllezër?».

38. Pjetri u tha: «Pendohuni e pagëzohuni secili në emrin e Jezu Krishtit, që t’ju falen mëkatet. Kështu do të merrni dhuratën e Shpirtit të Shenjtë.

39. Se premtimi është për ju, për bijtë tuaj e për të gjithë ata që janë larg, për këdo që Zoti Perëndia ynë, e thërret te vetja».

Lexoni kapitullin e plotë Veprat 2