Dhjata e Re

Veprat 2:13-31 Së Bashku (ALNT)

13. Por të tjerë talleshin e thoshin: «Këta janë të dehur me musht».

14. Por Pjetri u ngrit bashkë me të njëmbëdhjetët dhe me zë të lartë u tha:«Burra judenj e të gjithë ju banorët e Jerusalemit, merreni vesh këtë gjë e dëgjojini me kujdes fjalët e mia.

15. Këta nuk janë të dehur, siç pandehni ju, se është vetëm ora nëntë e mëngjesit,

16. por kjo është ajo gjë për të cilën ka folur profeti Joel:

17. Në ditët e fundit, thotë Perëndia, do të ndodhë kështu:unë do të derdh Shpirtin tim te të gjithë njerëzit. Bijtë tuaj e bijat tuaja do të profetizojnë, të rinjtë tuaj do të shohin vegime e pleqve tuaj do t’u flas përmes ëndrrave.

18. Edhe mbi shërbëtorët e shërbëtoret e mia do të derdh Shpirtin tim, në ato ditë,e ata do të profetizojnë.

19. Do të shfaq gjëra të jashtëzakonshmelart në qiell e mrekulliposhtë në tokë, gjak, zjarr e shtëllunga tymi.

20. Dielli do të kthehet në errësirë e hëna në gjak para se të vijë dita madhështore dhe e lavdishme e Zotit.

21. Atëherë kushdo që të thërrasë emrin e Zotit do të shpëtohet.

22. Burra izraelitë, dëgjojini këto fjalë: Jezui i Nazaretit ishte njeriu për të cilin Perëndia dha dëshmi para jush me anë veprash të fuqishme, shenjash të mëdha dhe mrekullish që bëri mes jush nëpërmjet tij, siç e keni parë edhe vetë.

23. Këtë njeri, që ju është dorëzuar juve, sipas vullnetit të Perëndisë dhe planit që ai kishte vendosur më parë, ju vetë e vratë duke e kryqëzuar me duart e të mbrapshtëve.

24. Por Perëndia e ngjalli atë, duke e çliruar nga dhimbjet e vdekjes, se nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante nën pushtetin e saj.

25. Davidi thotë për të: Zotin e kisha gjithmonë para syve. Ai është në të djathtën time, që të mos lëkundem.

26. Prandaj u gëzua zemra ime, gjuha ime u ngazëllye e trupi im do të prehet në shpresë,

27. se ti nuk do ta braktisësh në ferr shpirtin tim as nuk do të lejosh të Shenjtin tënd të shohë kalbjen.

28. Ti më ke treguar udhët e jetës e do të më mbushësh me gëzim në praninë tënde.

29. Vëllezër, më duhet t’ju flas haptas për patriarkun David, i cili vdiq, u varros dhe varri i tij gjendet këtu deri më sot.

30. Meqë ai ishte profet, e dinte se Perëndia i ishte betuar se do të vendoste mbi fronin e tij një pasardhës të vetin.

31. Duke e parashikuar këtë gjë, ai tha për ngjalljen e Krishtit: ai nuk u braktis në ferr, dhe trupi i tij nuk e pa kalbjen.

Lexoni kapitullin e plotë Veprat 2