12. Kur u çonin të sëmurëve shamitë apo rrobat që kishin prekur trupin e tij, ata shëroheshin nga sëmundjet dhe shpirtrat e këqij dilnin prej tyre.
13. Atëherë disa judenj endacakë që dëbonin shpirtrat e këqij, u munduan të thërrisnin emrin e Jezuit mbi ata që kishin shpirtra të këqij, duke thënë: «Ju urdhëroj të dilni në emër të Jezuit që predikon Pali!».
14. Këtë gjë e bënin shtatë bijtë e një kryeprifti jude me emrin Skev,
15. por shpirti i keq u përgjigj: «Unë e njoh Jezuin dhe Palin, po ju kush jeni?».
16. Atëherë njeriu me shpirtin e keq u sul mbi ta, i vuri poshtë e i rrahu aq keq, saqë ata ikën nga ajo shtëpi lakuriq e të plagosur.
17. Kur të gjithë banorët e Efesit, judenjtë dhe paganët, e morën vesh këtë gjë, i zuri frika të gjithë dhe lavdëronin emrin e Zotit Jezu.
18. Edhe shumë prej atyre që besuan, rrëfyen e treguan të këqijat që kishin bërë.
19. Disa prej atyre që ishin marrë me magji, i sollën librat e tyre të magjisë dhe i dogjën para të gjithëve. Kur u llogarit vlera e atyre librave, doli se arrinte në pesëdhjetë mijë monedha argjendi.
20. Kështu fjala e Zotit përhapej dhe forcohej gjithnjë e më shumë me fuqinë e tij.
21. Si ndodhën këto gjëra, Pali vendosi që të shkonte në Jerusalem duke kaluar nëpër Maqedoni dhe nëpër Akai. Ai tha: «Pasi të kem shkuar atje, duhet të shoh edhe Romën».
22. Kështu dërgoi në Maqedoni dy ndihmësit e vet, Timoteun dhe Erastin, ndërsa vetë ndenji pak më gjatë në Azi.
23. Në atë kohë ndodhi një rrëmujë e madhe për shkak të Udhës së Zotit Jezu.