22. Ata i thanë: «Korneli, centurioni, është njeri i drejtë dhe e druan Perëndinë. Për të flet mirë tërë kombi i judenjve. Atë e udhëzoi një engjëll i shenjtë të të thërrasë në shtëpinë e tij dhe të dëgjojë çfarë ke për t’i thënë».
23. Atëherë Pjetri i ftoi të hyjnë e të rrinin në atë shtëpi.Të nesërmen ai u ngrit e shkoi me ta. Disa prej vëllezërve besimtarë nga Jopa shkuan me të.
24. Një ditë më pas arritën në Cezare. Korneli po i priste dhe kishte thirrur të afërmit e miqtë e ngushtë.
25. Kur hyri Pjetri, Korneli i doli para dhe i ra ndër këmbë për ta adhuruar.
26. Por Pjetri e ngriti e i tha: «Ngrihu! Edhe unë njeri jam».
27. Ndërsa po fliste me Kornelin, hyri brenda dhe gjeti shumë njerëz që ishin mbledhur atje.
28. Atëherë u tha: «Ju e dini se për një jude është e palejueshme të shoqërohet me një të huaj apo të hyjë në shtëpinë e tij, por Perëndia më ka treguar se nuk duhet të quaj më askënd të papastër apo të ndyrë.
29. Prandaj erdha pa kundërshtuar kur dërguat njerëz për të më thirrur. Tani, po ju pyes, pse më thirrët?».
30. Korneli u përgjigj: «Para katër ditësh, pikërisht në këtë kohë, në orën tre, kur po lutesha në shtëpinë time, papritur qëndroi para meje një njeri i veshur me rroba të shndritshme.
31. Ai më tha: “Kornel, Perëndia e ka dëgjuar lutjen tënde dhe i ka kujtuar lëmoshat e tua.