1. Ç’të themi, pra, për Abrahamin, stërgjyshin tonë? Çfarë fitoi ai si njeri?
2. Nëse Abrahami do të ishte bërë i drejtë falë veprave, atëherë ai do të kishte pse të mburrej, por jo para Perëndisë.
3. Çfarë thotë Shkrimi i shenjtë? Abrahami i besoi Perëndisë dhe për shkak të besimit Perëndia e bëri atë të drejtë.
4. Shpërblimi që i jepet punëtorit nuk është dhuratë, por është një detyrim ndaj tij.
5. Ndërsa ai që nuk ka vepra, por i beson Perëndisë që bën të drejtë mëkatarin, për shkak të besimit, bëhet i drejtë.
6. Po ashtu edhe Davidi e quan të lum njeriun që Perëndia e bën të drejtë pa vepra:
7. Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe u janë fshirë mëkatet!
8. Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia llogarisë mëkatin!
9. A vlen kjo lumni vetëm për të rrethprerët apo edhe për të parrethprerët? Ne sapo thamë: Për shkak të besimit Perëndia e bëri të drejtë Abrahamin.
10. Po kur e bëri të drejtë? Kur ishte i rrethprerë apo kur ishte i parrethprerë? Jo kur ishte i rrethprerë, po kur ishte i parrethprerë.
11. Abrahami e mori shenjën e rrethprerjes si vulë që tregonte se ishte bërë i drejtë përmes besimit kur ishte ende i parrethprerë. Kështu, ai u bë ati i të gjithë atyre që besojnë në Perëndinë pa u rrethprerë, në mënyrë që Perëndia t’i bëjë të drejtë për shkak të besimit.