19. Një skrib iu afrua e i tha: «Mësues, do të të ndjek kudo që të shkosh».
20. Jezui i tha: «Dhelprat kanë strofka dhe zogjtë e qiellit kanë fole, ndërsa Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështesë kokën».
21. Një tjetër, një nga dishepujt, i tha: «Zot, më lejo të shkoj e të varros më parë tim atë».
22. Por Jezui i tha: «Ti më ndiq mua dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e tyre».
23. Pastaj hipi në varkë i ndjekur nga dishepujt e vet.
24. Dhe ja, në liqen u ngrit një stuhi e madhe, aq sa varka u mbulua nga dallgët.Ndërkohë ai flinte.
25. Ata iu afruan, e zgjuan dhe i thanë: «O Zot, na shpëto se po mbytemi!»
26. Ai u tha: «Përse keni frikë, o besimpakë?». Atëherë u ngrit e qortoi erërat dhe liqenin. Pastaj u bë bunacë e madhe.
27. Njerëzit, të mahnitur, i thanë njëri-tjetrit: «Kush është ky që i binden edhe erërat, edhe liqeni?».
28. Kur arriti në bregun tjetër, në vendin e gadarenëve, i dolën përpara dy të pushtuar nga djalli, që erdhën nga varrezat. Ata ishin aq të egër, saqë askush nuk guxonte të kalonte asaj rruge.
29. Dhe ja, ata filluan të bërtisnin e të thoshin: «Çfarë ke me ne, o Biri i Perëndisë? Ke ardhur të na mundosh para kohe?».
30. Jo larg tyre kulloste një tufë e madhe derrash