33. «Dëgjoni një shëmbëlltyrë tjetër: I zoti i një shtëpie mbolli një vresht, e rrethoi me gardh, hapi një gropë për të shtrydhur rrushin dhe ngriti një kullë. Vreshtin ua dha me qira disa vreshtarëve dhe u largua në një vend të huaj.
34. Kur afroi koha e të vjelave, dërgoi shërbëtorët e vet te vreshtarët që të merrnin pjesën e tij të prodhimit.
35. Por vreshtarët i kapën shërbëtorët dhe njërin e rrahën, tjetrin e vranë dhe një tjetër e vranë me gurë.
36. U dërgoi edhe shërbëtorë të tjerë, më shumë se të parët, por vreshtarët bënë të njëjtën gjë me ta.
37. Pastaj dërgoi të birin duke thënë: “Për tim bir do të kenë respekt.”
38. Po kur panë të birin, vreshtarët i thanë njëri-tjetrit: “Ky është trashëgimtari. Ejani ta vrasim e t’i marrim trashëgiminë.”
39. Atëherë e kapën, e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë.
40. Kur të vijë i zoti i vreshtit, çfarë do t’u bëjë këtyre vreshtarëve?».
41. Ata i thanë: «Do t’i vrasë pa mëshirë vreshtarët e këqij dhe vreshtin do t’ua japë vreshtarëve të tjerë, që do t’i japin të vjelat në kohën e duhur».
42. Jezui u tha: «A nuk i keni lexuar kurrë Shkrimet e shenjta që thonë: guri që ndërtuesit e hodhën tej, u bë guri i qoshes. Kjo është vepra e Zotit dhe është e mrekullueshme në sytë tanë»?
43. Prandaj po ju them: «Mbretëria e Perëndisë do t’ju hiqet juve dhe do t’i jepet një kombi që do të japë fryte në të.
44. Kushdo që bie mbi këtë gur do të bëhet copë dhe, nëse ai gur bie mbi ndonjërin, do ta thërrmojë».
45. Kur kryepriftërinjtë dhe farisenjtë i dëgjuan shëmbëlltyrat e Jezuit, e kuptuan se po fliste për ta
46. dhe donin ta kapnin, por kishin frikë nga turma që e mbante Jezuin për profet.