1. Atëherë dishepujt erdhën te Jezui dhe e pyetën: «Kush është më i madhi në mbretërinë e qiejve?».
2. Jezui thirri një fëmijë, e vuri mes tyre
3. dhe tha:«Me të vërtetë po ju them se, nëse nuk ktheheni dhe bëheni si fëmijë, nuk do të hyni në mbretërinë e qiejve.
4. Kush përulet si ky fëmijë, ai është më i madhi në mbretërinë e qiejve.
5. Kush pranon në emrin tim një fëmijë si ky, më pranon mua.»
6. «Nëse dikush shtyn në mëkat njërin prej këtyre të vegjëlve që besojnë në mua, për atë do të ishte më mirë të lidhte në qafë një gur të madh mulliri dhe të mbytej thellë në det.
7. Mjerë bota për gjërat që i shtyjnë njerëzit në mëkat! Ato duhet të vijnë, por mjerë ai njeri që i shkakton ato!
8. Nëse dora apo këmba jote të çon në mëkat, preje e hidhe tej! Është më mirë të hysh i gjymtuar ose i çalë në jetën e vërtetë, sesa t’i kesh të dyja duart dhe këmbët e të të hedhin në zjarrin e amshuar.
9. Dhe nëse syri yt të çon në mëkat, nxirre dhe hidhe tej! Është më mirë të hysh me një sy në jetën e vërtetë, sesa t’i kesh të dy sytë e të të hedhin në zjarrin e ferrit.»
11 . Sepse Biri i njeriut erdhi për të shpëtuar atë që qe humbur..
12. Si mendoni? Nëse një njeri ka njëqind dele dhe njëra prej tyre humb rrugën, a nuk do t’i lërë ai të nëntëdhjetë e nëntat në male për të kërkuar atë që humbi rrugën?
13. Dhe nëse e gjen, me të vërtetë po ju them se ai gëzohet më shumë për të sesa për të nëntëdhjetë e nëntat, që nuk e kishin humbur rrugën.
14. Po kështu edhe vullneti i Atit tuaj në qiej nuk është që të humbasë ndonjë prej këtyre të vegjëlve.»
15. «Nëse vëllai yt mëkaton kundër teje, shko dhe qortoje vetëm për vetëm. Po të dëgjoi, e ke fituar vëllanë tënd.