3. Jezui u tha:«A nuk e keni lexuar se çfarë bëri Davidi kur e mori uria, atë dhe ata që ishin me të?
4. Se si hyri në shtëpinë e Perëndisë dhe hëngri bukët e kushtimit, që nuk lejohej t’i hante as ai e as ata që ishin me të, por vetëm priftërinjtë?
5. Ose, nuk e keni lexuar në ligjin e Moisiut sesi priftërinjtë ditën e shtunë e thyejnë ligjin e së shtunës në tempull dhe janë të pafajshëm?
6. Por unë po ju them se këtu është dikush më i madh se tempulli.
7. Dhe po ta kishit ditur se çfarë do të thotë: dëshiroj mëshirën dhe jo flijimin, nuk do të kishit dënuar të pafajshmit.
8. Biri i njeriut është Zot i së shtunës».
9. Jezui u largua që andej dhe hyri në sinagogën e tyre.
10. Aty gjendej një njeri që e kishte dorën të tharë. Atëherë, që të mund ta padisnin, ata e pyetën: «A është e lejueshme të shërosh të shtunave?».
11. Por Jezui u tha: «Kush nga ju, po t’i binte në gropë një dele ditën e shtunë, nuk do ta kapte e ta nxirrte?
12. Sa herë më shumë vlen një njeri se një dele? Prandaj është e lejueshme të bësh mirë të shtunën».
13. Pastaj i tha atij njeriu: «Shtrije dorën!». Ai e shtriu dhe ajo u shërua tërësisht si tjetra.
14. Por farisenjtë dolën përjashta dhe u këshilluan me njëri-tjetrin që ta vrisnin.
15. Kur e mori vesh këtë gjë, Jezui u largua që andej. Turma të mëdha e ndoqën pas e ai i shëroi të gjithë të sëmurët
16. dhe i urdhëroi rreptësisht që të mos u tregonin të tjerëve për të.
17. Kjo ndodhi që të përmbushej çfarë ishte thënë përmes profetit Isaia:
18. Ja shërbëtori që unë kam zgjedhur, i dashuri im, me të cilin shpirti im është i kënaqur. Tek ai do të vë Shpirtin tim dhe ai do t’u shpallë drejtësinë paganëve.
19. Nuk do të ankohet, as do të bërtasë. Askush nuk do ta dëgjojë në rrugë zërin e tij.
20. Nuk do ta thyejë kallamin e shkelur dhe as do ta shuajë flakëzën që nxjerr tym, derisa të ngadhënjejë e drejta.
21. E në emrin e tij do të shpresojnë paganët.