1. Farisenjtë dhe skribët që kishin ardhur nga Jerusalemi shkuan pranë tij.
2. Ata panë disa prej dishepujve të tij që po hanin bukë me duar të papastra, domethënë të palara.
3. Farisenjtë dhe të gjithë judenjtë nuk hanë pa i larë duart me kujdes deri në bërryl, sipas traditës së të parëve
4. dhe, pasi kthehen nga tregu, nuk hanë pa u larë. Janë edhe shumë gjëra të tjera, që sipas traditës duhet t’i ruajnë, si larje gotash, brokash, enësh bakri dhe shtretërish.
5. Prandaj farisenjtë dhe skribët e pyetën: «Përse dishepujt e tu nuk sillen sipas traditës së të parëve, por hanë bukë me duar të palara?».
6. Por ai u tha:«Hipokritë! Mirë profetizoi Isaia për ju kur shkroi: Ky popull më nderon me buzë, por zemrat e tyre janë larg meje.
7. Më kot më nderojnë, përderisa japin si mësim të Zotit urdhrat e njerëzve.
8. Ju lini pas dore urdhërimin e Perëndisë për t’iu përmbajtur traditës së njerëzve».
9. Dhe u tha: «Ju shpërfillni pa të keq urdhërimin e Perëndisë, për të mbajtur traditën tuaj.
10. Në të vërtetë Moisiu ka thënë: Ndero babanë tënd e nënën tënde dhe kush flet keq për babanë e nënën, të dënohet me vdekje.
11. Por ju thoni: “Nëse dikush i thotë babait ose nënës se ndihmën që do t’ju jepja, po e bëj korban - që do të thotë dhuratë për Perëndinë -
12. atëherë ai është i çliruar nga detyrimi për të ndihmuar babanë ose nënën.”
13. Kështu, ju shfuqizoni fjalën e Perëndisë me anë të traditës që keni trashëguar. Ju bëni edhe shumë gjëra të ngjashme me këto».
14. Jezui e thirri turmën pranë vetes dhe tha: «Dëgjomëni të gjithë e merrni vesh!
16 . Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë.».
17. Kur u nda nga turma e hyri në shtëpinë ku po rrinin, dishepujt e pyetën për shëmbëlltyrën.
18. Ai u tha: «As ju nuk e keni kuptuar? A nuk e kuptoni se njeriun nuk mund ta ndotë çfarë hyn tek ai nga jashtë,
19. sepse nuk hyn në zemër, por në bark e pastaj jashtëqitet?». Kështu Jezui i shpalli të pastra të gjitha ushqimet.
20. Dhe vazhdoi:«Çfarë del prej njeriut është ajo që e ndot njeriun,
21. sepse prej zemrës së njeriut dalin mendimet e liga, kurvëritë, vjedhjet, vrasjet,
22. tradhtitë bashkëshortore, grykësitë, ligësitë, dinakëria, fëlligështia, smira, fyerjet, mburrja dhe marrëzia.
23. Të gjitha këto gjëra dalin nga brenda dhe e ndotin njeriun».
24. Jezui u nis prej aty e shkoi në krahinën e Tirit. Ai hyri në një shtëpi dhe kjo nuk mundi të mbetej e fshehtë, megjithëse Jezui nuk donte që të merrej vesh.
25. Menjëherë një grua, bija e së cilës ishte e pushtuar nga një shpirt i ndyrë, dëgjoi të flitej për të dhe erdhi e i ra ndër këmbë.
26. Kjo grua ishte greke, me prejardhje sirofenikase, dhe i lutej që t’i dëbonte djallin prej së bijës.
27. Dhe ai i tha: «Le të ngopen fëmijët më parë, sepse nuk është mirë të marrësh bukën e fëmijëve e t’ua hedhësh qenve».
28. Ajo u përgjigj: «Zot, edhe qentë nën tryezë hanë thërrimet e fëmijëve!».
29. Atëherë ai i tha: «Për hir të fjalëve që the, shko! Djalli ka dalë prej bijës sate».
30. Ajo u kthye në shtëpi dhe e gjeti fëmijën të shtrirë në shtrat. Djalli kishte dalë.
31. Pastaj, ndërsa po kthehej nga krahina e Tirit, shkoi nëpër Sidon drejt Liqenit të Galilesë, përmes krahinës së Dekapojës.
32. Aty i sollën një të shurdhët që fliste me vështirësi dhe iu lutën që të vinte duart mbi të.
33. Si e ndau veç nga turma, ia vuri gishtat në veshë. Pastaj ia preku gjuhën me pështymë
34. dhe ngriti sytë drejt qiellit, psherëtiu e i tha: «Effatha!», që do të thotë «Hapu!».
35. Menjëherë atij iu hapën veshët, iu zgjidh gjuha dhe filloi të fliste rrjedhshëm.
36. Jezui i porositi që të mos i tregonin askujt, por sa më shumë i porosiste, aq më shumë e shpallnin
37. dhe, të mrekulluar tej mase, thoshin: «Të gjitha gjërat i ka bërë mirë. Ai i bën të shurdhët të dëgjojnë e memecët të flasin».