10. Aty ishin edhe Jakobi e Gjoni, bijtë e Zebedeut, që ishin të afërm të Simonit.Atëherë Jezui i tha Simonit: «Mos ki frikë, që tani do të bëhesh peshkatar njerëzish».
11. Si i nxorën varkat në breg, ata lanë gjithçka dhe shkuan pas Jezuit.
12. Ndërsa Jezui gjendej në një qytet, erdhi një burrë që e kishte mbuluar lebra. Kur e pa Jezuin, ra përmbys dhe iu lut: «O Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh».
13. Jezui shtriu dorën, e preku dhe i tha: «Dua. Pastrohu!». Dhe lebra e la menjëherë.
14. Jezui e urdhëroi të mos i tregonte askujt dhe i tha: «Shko e paraqitu te prifti dhe kushto një fli për pastrimin tënd, siç ka urdhëruar Moisiu. Kjo t’u shërbejë si dëshmi».
15. Megjithatë, fjala për Jezuin përhapej gjithnjë e më shumë dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar e për t’u shëruar nga sëmundjet e tyre.
16. Por ai u tërhoq në vende të shkreta dhe lutej.
17. Një ditë Jezui po mësonte njerëzit dhe aty gjendeshin disa farisenj dhe mësues të ligjit të Moisiut, që kishin ardhur nga çdo fshat i Galilesë, nga Judeja e nga Jerusalemi.Fuqia e Zotit ishte me Jezuin që ai të shëronte.
18. Atëherë disa burra po sillnin në një vig një njeri të paralizuar. Ata po mundoheshin ta fusnin në shtëpinë ku ishte Jezui dhe ta vinin para tij,
19. por nuk dinin nga të hynin për shkak të turmës. Atëherë hipën mbi çati, hoqën tjegullat dhe e ulën në mes bashkë me vigun, para Jezuit.
20. Kur e pa besimin e tyre, Jezui i tha të paralizuarit: «O njeri, të janë falur mëkatet».