1. Jezui, plot me Shpirtin e Shenjtë, u kthye nga Jordani dhe Shpirti i Shenjtë e çoi në shkretëtirë.
2. Atje u tundua nga djalli për dyzet ditë. Gjatë këtyre ditëve nuk hëngri asgjë dhe kur kaluan ato ditë, e mori uria.
3. Djalli i tha: «Nëse je Biri i Perëndisë, thuaji këtij guri të bëhet bukë».
4. Por Jezui iu përgjigj: «Shkrimi i shenjtë thotë: Njeriu nuk jeton vetëm me bukë».
5. Pastaj djalli e ngjiti lart, i tregoi të gjitha mbretëritë e botës në një çast
6. dhe i tha: «Unë do të ta jap gjithë pushtetin dhe lavdinë e tyre, sepse më është dhënë mua dhe unë mund t’ia jap kujt të dua.
7. Gjithçka do të jetë e jotja nëse bie në gjunjë para meje».
8. Dhe Jezui i tha: «Shkrimi i shenjtë thotë: Adhuro Zotin, Perëndinë tënd dhe shërbeji vetëm atij».
9. Pastaj djalli e çoi në Jerusalem, e vuri në pikën më të lartë të tempullit dhe i tha: «Nëse je Biri i Perëndisë, hidhu që këtu,
10. sepse Shkrimi i shenjtë thotë: Do t’i urdhërojë engjëjt e tij të të ruajnë
11. dhe do të të mbajnë në duart e tyre, që mos të të ndeshë këmba në gur».
12. Por Jezui iu përgjigj: «Shkrimi i shenjtë thotë: Mos e tundo Zotin, Perëndinë tënd».
13. Pasi e tundoi Jezuin në të gjitha mënyrat, djalli u largua prej tij për një farë kohe.
14. Jezui u kthye në Galile me fuqinë e Shpirtit të Shenjtë dhe për të u hap fjala në mbarë rrethinat e atij vendi.
15. Ai i mësonte njerëzit nëpër sinagogat e tyre dhe të gjithë e përlëvdonin.
16. Jezui shkoi në Nazaret, atje ku ishte rritur. Ditën e shtunë, sipas zakonit, shkoi në sinagogë. U ngrit për të lexuar
17. dhe i dhanë librin e profetit Isaia. Ai e hapi librin dhe gjeti vendin ku ishte shkruar:
18. «Shpirti i Zotit është mbi mua, sepse ai më ka vajosur për t’u shpallur ungjillin të varfërve . Më ka dërguar për t’u shpallur robërve lirinë dhe për t’u kthyer të verbërve shikimin, për të çliruar të shtypurit
19. dhe për të shpallur vitin e hirit të Zotit».
20. E mbylli librin, ia dha shërbestarit dhe u ul. Sytë e të gjithëve në sinagogë ishin drejtuar tek ai.
21. Jezui filloi t’u thoshte: «Sot u përmbush kjo pjesë e Shkrimit të shenjtë që e dëgjuat me veshët tuaj».
22. Të gjithë flisnin mirë për të dhe mrekulloheshin nga fjalët plot hir që dilnin nga goja e tij dhe thoshin: «A nuk është ky i biri i Jozefit?».
23. Jezui u tha:«Ju do të më përmendni padyshim këtë thënie: mjek, shëro veten. Bëj edhe këtu në vendin tënd çfarë kemi dëgjuar se ke bërë në Kafarnaum».
24. Dhe vazhdoi: «Me të vërtetë po ju them se asnjë profet nuk pranohet në vendlindjen e tij.
25. Por, me të vërtetë po ju them: në kohën e Elias kishte shumë vejusha në Izrael kur qielli ishte i mbyllur për tre vjet e gjashtë muaj, kur në mbarë tokën ra zia e bukës.
26. Megjithatë, Elia nuk qe dërguar tek asnjëra prej tyre, por vetëm në Sarepta, në tokën e Sidonit, te një grua e ve.
27. Në kohën e profetit Elise kishte shumë të lebrosur në Izrael e, megjithatë, asnjëri prej tyre nuk u pastrua, por vetëm Namani nga Siria».
28. Të gjithë ata që ishin në sinagogë u mbushën me zemërim kur e dëgjuan këtë.
29. U ngritën, e nxorën jashtë qytetit dhe e çuan në majë të kodrës, ku ishte ndërtuar qyteti i tyre, që ta hidhnin në humnerë.
30. Por Jezui kaloi përmes tyre dhe u largua.
31. Jezui shkoi në Kafarnaum, në një qytet të Galilesë dhe po i mësonte njerëzit ditën e shtunë.
32. Ata mahniteshin nga mësimi i tij, se fliste me autoritet.
33. Në sinagogë gjendej një njeri që ishte i pushtuar nga shpirti i një demoni të ndyrë. Ai bërtiti me zë të lartë:
34. «Çfarë ke me ne, o Jezui i Nazaretit? Ke ardhur të na shkatërrosh? Unë e di kush je: ti je i Shenjti i Perëndisë».
35. Por Jezui e qortoi e i tha: «Hesht e dil prej tij!». Shpirti i ndyrë e përplasi njeriun në mes të turmës dhe doli prej tij pa e dëmtuar.
36. Të gjithë u mrekulluan dhe i thoshin njëri-tjetrit: «Ç’është kjo fjalë? Ai i urdhëron shpirtrat e ndyrë me pushtet e me fuqi dhe ata dalin».
37. Dhe për të u hap fjala kudo në ato rrethina.
38. Jezui u ngrit, doli nga sinagoga dhe shkoi në shtëpinë e Simonit. Vjehrra e Simonit ishte sëmurë me ethe të forta, prandaj iu lutën që ta shëronte.
39. Jezui u përkul mbi të, qortoi ethet dhe ato e lanë. Ajo u ngrit menjëherë dhe filloi t’u shërbente.
40. Në perëndim të diellit, të gjithë ata që kishin të sëmurë që vuanin nga sëmundje të ndryshme i sillnin te Jezui. Ai vendoste duart mbi secilin prej tyre dhe i shëronte.
41. Prej shumë vetave dilnin shpirtra të ndyrë që bërtisnin: «Ti je Biri i Perëndisë!». Por Jezui i qortonte dhe nuk i lejonte të flisnin, sepse ata e dinin se ai ishte Krishti.
42. Kur agoi dita, Jezui doli nga qyteti e shkoi drejt një vendi të shkretë. Një turmë e madhe shkoi për ta kërkuar dhe kur e gjetën, nuk donin që ai të largohej prej tyre,
43. por Jezui u tha: «Më duhet ta shpall ungjillin e mbretërisë së Perëndisë edhe në qytetet e tjera, se për këtë gjë jam dërguar».
44. Dhe predikonte nëpër sinagogat e Judesë.